29 lipca 2021 w San Diego odbyła się (zamknięta dla osób z zewnątrz – oficjalnie z powodów pandemicznych) uroczystość wycofania ze stanu US Navy pierwszego okrętu klasy LCS (Littoral Combat Ship) – trimarana LCS 2 Independence. Okręt wszedł do służby w styczniu 2010. Miał w niej pozostać 25 lat. Tymczasem przetrwał w zaledwie nieco ponad 11 lat.
LCS 2 Independence – trimaran z duralowym kadłubem, został zbudowany przez konsorcjum General Dynamics i australijskiego Austal w ramach programu US Navy – Littoral Combat Ship. Według tego projektu powstał też LCS 4 Coronado. Ich konkurentami były okręty budowane w bardziej konwencjonalnym układzie ze stali przez Lockheed Martina – LCS 1 Freedom i LCS 3 Fort Worth. Na początku 2020 dowództwo US Navy postanowiło wycofać wszystkie te cztery okręty z eksploatacji. Miałyby one zostać zakonserwowane, ale niewiele wskazuje na to, że kiedyś powrócą do linii.
Dowództwo US Navy oszacowało, że niezbędna modernizacja pierwszych jednostek klasy LCS może kosztować ok. 2,5 mld USD. Uznano, że lepiej wydać te środki na inne cele, np. budowę fregaty nowego typu FFG 62 Constellation. Przeciw wycofaniu LCS zaprotestował Kongres USA. W efekcie na razie wycofane zostaną dwa okręty. Jako kolejny skład US Navy ma opuścić – 30 września 2021 – LCS 1 Freedom.
Według źródeł nieoficjalnych, okręty klasy LCS mają poważne problemy techniczne, w tym przede wszystkim z napędem. Chodzi głównie o przekładnię Renk, która ulega częstym awariom. Ostatnio, w październiku poważnej awarii przekładni uległ LCS 7 Detroit. Prawie od razu zdecydowano, że nie będzie on naprawiany. W przypadku pozostałych w służbie LCS (23, w tym 10 typu Freedom i 13 Independence) zdecydowano o ograniczeniu ich prędkości maksymalnej (US Navy wstrzymuje odbiór LCS typu Freedom, 2021-01-21, Wodowanie USS Marinette, 2020-11-03).