Gen. broni pilot Ryszard Olszewski urodził się 1 maja 1948 w Tucznej. W 1967 ukończył Liceum Pedagogiczne w Leśnej Podlaskiej. W 1968 rozpoczął studia w Wyższej Oficerskiej Szkole Lotniczej w Dęblinie (WOSL), które ukończył w 1971 z pierwszą lokatą i otrzymał stopień oficerski – podporucznika oraz tytuł pilota inżyniera. Jednocześnie został wyznaczony na stanowisko – pilota instruktora w 58. lotniczym pułku szkolnym w Dęblinie w Wyższej Oficerskiej Szkole Lotniczej.
W latach 1974–1977 studiował w Akademii Sztabu Generalnego w Rembertowie, którą ukończył z wyróżnieniem. W 1982, w wieku 34 lat, został dowódcą 60. lotniczego pułku szkolnego w Radomiu, a wiosną 1986 dowódcą 2. pułku lotnictwa myśliwskiego w Goleniowie. W 1988 został wyznaczony na stanowisko szefa sztabu 4. Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego w Malborku.
Następnie, w latach 1988–1990, odbył studia strategiczno-operacyjne w Akademii Sztabu Generalnego w Moskwie, po ukończeniu których został szefem sztabu WOSL (zastępcą komendanta uczelni). 3 listopada 1995 został wyznaczony na stanowisko Komendanta – Rektora Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych w Dęblinie (WSOSP), a od września 1999 był zastępcą Dowódcy Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej. W latach 2000 – 2001 studiował na Narodowym Uniwersytecie Obrony w Waszyngtonie. Od czerwca 2001 do marca 2002 był szefem Generalnego Zarządu Operacyjnego P3, w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego. Od 3 kwietnia 2002 do 31 marca 2005 był Dowódcą Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej (po restrukturyzacji w 2004 Sił Powietrznych).
Karierę naukową rozpoczął w 1992, uzyskując stopień doktora nauk wojskowych w zakresie strategii wojskowej w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie, a następnie w 1998 obronił pracę habilitacyjną. Zajmował się strategią obronną państwa, siłami powietrznymi i odstraszeniem militarnym. Był autorem ponad 30 prac i publikacji w dziedzinie strategii obronnej państwa, w tym książki pt. Lotnictwo w odstraszaniu militarnym. W 1999 otrzymał tytuł doktora honoris causa Słowackiej Wojskowej Akademii Lotniczej w Koszycach. Był członkiem Rady Naukowej Instytutu Lotnictwa oraz zastępcą przewodniczącego Krajowej Rady Lotnictwa.
Od 1966 był pilotem, posiadał mistrzowską klasę pilota wojskowego. Był Zasłużonym Pilotem Wojskowym RP. Osiągnął nalot ogólny na różnych typach samolotów ponad 3300 godzin.
Odszedł ze służby 12 września 2005. Od 25 lipca 2005 był ambasadorem Polski w Kambodży aż do czasu zamknięcia placówki w 2008.