28 sierpnia 2024 zmarł w swoim domu w Goleniowie, płk dypl. pil. Roman Rycielski, zasłużony oficer Lotnictwa Polskiego, były dowódca 2. pułku lotnictwa myśliwskiego Kraków z Goleniowa, były starszy inspektor w Inspekcji Sił Zbrojnych, członek Oddziału Goleniowskiego Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP i były prezes Koła nr 25 Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy WP.
Roman Rycielski urodził się 15 maja 1934 w miejscowości Góry, pow. Mińsk Mazowiecki. 25 września 1952, po ukończeniu gimnazjum, podjął naukę w Oficerskiej Szkole Lotniczej nr 4 w Dęblinie. W trakcie nauki został przeniesiony do Oficerskiej Szkoły Lotniczej nr 5 w Radomiu.
Po otrzymaniu oficerskich szlifów rozpoczął zawodową służbę wojskową w 41. pułku lotnictwa myśliwskiego w Malborku, skąd został przeniesiony do 29. pułku lotnictwa myśliwskiego w Ornecie. Służąc w tym pułku pełnił funkcje: starszego pilota, dowódcy klucza lotniczego, szefa strzelania powietrznego, nawigatora eskadry, zastępcy dowódcy eskadry lotniczej.
W 40. pułku lotnictwa myśliwskiego w Świdwinie pełnił obowiązki szefa strzelania powietrznego. Następnym etapem rozwoju jego życia zawodowego była nauka w Akademii Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Rembertowie. Po studiach powrócił do 41. plm na stanowisko zastępcy dowódcy pułku do spraw liniowych. 17 września 1973 został dowódcą 2. plm Kraków w Goleniowie. Funkcję tę pełnił do 22 grudnia 1979, następnie służył w Dowództwie Wojsk Lotniczych w Poznaniu.
W styczniu 1980 objął stanowisko starszego inspektora Zespołu Bezpieczeństwa Lotów. W końcowym etapie swojego życia zawodowego był starszym inspektorem w Inspekcji Sił Zbrojnych. W czerwcu 1985 został przeniesiony w stan spoczynku.
Po rozstaniu się z mundurem, pracował w Urzędzie Miasta i Gminy w Goleniowie na stanowisku Inspektora Obrony Cywilnej. Był pilotem wojskowym pierwszej klasy. Jego ogólny nalot wynosił ponad 3000 godzin. Był Ikoną Lotnictwa Polskiego i znakomitym wychowawcą wielu pokoleń lotników polskich. Był profesjonalistą i perfekcjonalistą. Za swoją ogromną i wszechstronną wiedzę i wielkie doświadczenie był szanowany nie tylko w Goleniowie ale także poza nim.
Uczestniczył w ćwiczeniach w kraju i za granicą. Był członkiem Oddziału Goleniowskiego Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP i członkiem Koła nr 25 Związku Żołnierzy WP im. 2. plm Kraków w Goleniowie, gdzie w latach 1986-1990 był prezesem tego Koła (ZBŻZiOR WP w 2010 zmienił nazwę na Związek Żołnierzy WP). Należał także do PZŁ, gdzie w WKŁ nr 217 Łoś w Goleniowie był etycznym myśliwym.
Interesował się historią starożytną, głównie Egiptem i Rzymem. Uprawiał łowiectwo, kibicował drużynom piłki nożnej. Mieszkał w Goleniowie z żoną Haliną. Miał trzy córki (Violettę, Marzenę i Beatę) i dwóch synów (Sławomira i Radosława).
Był odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1981 r.), Złotym Krzyżem Zasługi (1973 r.), Złotym, Srebrnym i Brązowym Medalem Za Zasługi dla Obronności Kraju, Złotym, Srebrnym i Brązowym Medalem Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny i za zasługi położone dla rozwoju Pomorza Zachodniego Odznaką Gryfa Pomorskiego.
Ceremonia żałobna, pożegnalna rozpocznie się 4 września 2024 o godzinie 13:00, w Domu Pogrzebowym na Cmentarzu Komunalnym w Goleniowie, przy ul. Przestrzennej 1. Następnie o godzinie 13:30 trumna ze zwłokami zmarłego zostanie odprowadzona do grobu, gdzie zostanie pochowany.