Royal New Zealand Navy poinformowała o zatonięciu należącego do niej wielozadaniowego okrętu wsparcia HMNZS Manuwanui. Wszystkich 75 członków załogi i pasażerów znajdujących się na pokładzie udało się uratować. Zdarzenie miało miejsce wczoraj rano, 6 października 2024, w odległości 1 Mm od wybrzeży wyspy Upolu w archipelagu Samoa.
Jednostka prowadziła badania hydrograficzne w pobliżu Upolu. Obszarze nie badanym pod tym kątem od 1987. W godzinach wieczornych 5 października z niewyjaśnionych przyczyn weszła na mieliznę. Ewakuacja ludzi z pokładu HMNZS Manuwanui rozpoczęła się o godzinie 19:52.
Akcja ratownicza zajęła kilka godzin z powodu trudnych warunków, w tym prądów i wiatrów znoszących łodzie i szalupy ratunkowe z rozbitkami. Zaangażowano do tego wiele jednostek pływających znajdujących się w okolicy, a także nowozelandzki samolot patrolowy P-8A Poseidon. Działania koordynowało nowozelandzkie centrum Resuce Coordination Centre (RCCNZ).
Następnego dnia, w niedzielę, o godzinie 6:40 okręt się przechylił i zaczął silnie dymić. Do godziny 9:00 płonąca jednostka zatonęła. Dla Nowej Zelandii był to pierwszy utracony na morzu okręt od zakończenia II wojny światowej.
Poza załogą na pokładzie HMNZS Manuwanui znajdowało się 11 pasażerów, w tym 7 naukowców i 4 członków zagranicznych sił zbrojnych. Na początku ewakuowano ich na Samoa, a następnie przewieziono z powrotem do Nowej Zelandii na pokładzie samolotu C-130J.
HMNZS Manuwanui to wielozadaniowy okręt wsparcia, przeznaczony do działań w obszarach przybrzeżnych i do pomiarów hydrograficznych. Został zbudowany i zwodowany w 2003 w Norwegii jako jednostka hydrograficzna. Przez kilkanaście lat operował pod nazwą Edda Fonn na rzecz przemysłu wydobywczego. W 2018 odkupiła go Nowa Zelandia a od 7 czerwca 2019 operował pod banderą tamtejszej marynarki wojennej.
W tym roku była to już trzecia misja HMNZS Manuwanui na południowo-zachodnim Pacyfiku. Rozpoczęła się 28 września, kiedy opuścił on Devonport. Miał powrócić do kraju 1 listopada. Przyczyny zatonięcia okrętu są badane.