Na IDEF zadebiutował nowy bezpilotowy śmigłowiec TAI - R-IHA. Pokazano też jeden z trzech bsl Anka klasy MALE z pierwszej serii produkcyjnej.
Nowością Turkish Aerospace Industries (TAI) była makieta bezpilotowego, uzbrojonego śmigłowca, któremu nie nadano jeszcze nazwy, a jedynie określono mianem akronimu R-IHA (IHA to skrót od Insansiz hava araci, czyli bezpilotowy statek latający; zaś R oznacza Rotor).
Projekt, finansowany z własnych środków TAI, rozpoczął się w 2010, kiedy to Turcy zakupili jednoosobowy śmigłowiec Mosquito XE i w ciągu 3 miesięcy przebudowali go na odmianę bezzałogową. Wówczas konstrukcję określano mianem Sivrisinek, czyli Komar. Pierwszy lot tak zmodyfikowanej maszyny, będącej demonstratorem technologii, odbył się 24 grudnia 2010 w Akinci. Po sprawdzeniu możliwości śmigłowca, TAI postanowił rozwijać projekt, w ramach własnego programu badawczo-rozwojowego. Zaprojektowano dwie nowe głowice wirnika (testy mają pokazać, która z nich zostanie wybrana), wirnik tylny oraz układ przenoszenia napędu - te elementy makiety były rzeczywiste. Obecnie rozwijany jest system autonomicznego lotu R-IHA, jak również kończone są prace projektowe nad łopatami wirnika. Testy tych elementów mają zostać przeprowadzone pod koniec 2011, zaś pierwszy lot śmigłowca jest planowany na 2012, a program ma zakończyć się w połowie przyszłego roku.
TAI od początku zdecydował się tworzyć maszynę uzbrojoną. Wraz z Roketsanem rozwijana jest nowa, lekka 2-prowadnicowa wyrzutnia kpr Cirit (patrz: start-6254]IDEF 2010: Nowe rakiety Roketsan, 2011-05-12). Istnieje też możliwość zastosowania innego uzbrojenia. Turcy nie wybrali jeszcze partnera, z którym będą rozwijać głowicę optoelektroniczną, stąd na razie na R-IHA zamontowano makietę głowicy.
Konstrukcja bezzałogowego śmigłowca, choć rozwijana ze środków własnych, nie zaś na zamówienie sił zbrojnych, wzbudziła już zainteresowanie ze strony tureckiej marynarki wojennej. Stąd też w ramach dalszego rozwoju, TAI zamierza implementować w R-IHA możliwość autonomicznego startu i lądowania z pokładu okrętu.
W Stambule pokazano również bsl Anka (Feniks) klasy MALE (Medium Altitude Long Endurance) o długotrwałości lotu do 24 h, maszynę numer 003 z partii początkowej, liczącej 3 bezpilotowce. Jednocześnie TAI poinformował, że w czerwcu rozpoczną się negocjacje, które mają doprowadzić do uzyskania zamówienia na większą liczbę bsl ze strony tureckich wojsk lotniczych. Planuje się, że umowa będzie podpisana w ostatnim kwartale 2011, a liczący 4 bsl system osiągnie pełną zdolność operacyjną w ciągu 2-3 lat.
Ze względu na opóźnienia w integracji bsl Anka z radarem Aselsan SAR/GMTI, szacowane na około 1,5 roku (ma to nastąpić w 2012), początkowo maszyny będą wyposażone jedynie w głowicę optoelektroniczną Aselsan AselFLIR-300T, zaś bezpilotowiec z oboma systemami będzie dostępny od 2013.