Stany Zjednoczone zniosły wprowadzony w 1986 zakaz przyjmowania do portów i baz wojskowych okrętów Królewskiej Nowozelandzkiej Marynarki Wojennej (RNZN).
Amerykański sekretarz obrony Leon Panetta – pierwszy od 30 lat, od czasu wypowiedzenia paktu, urzędnik Pentagonu tej rangi będący we wrześniu z wizytą w Nowej Zelandii – zniesienie zakazu nazwał nową erą w stosunkach amerykańsko-nowozelandzkich. Anulowano tym samym ograniczenia dotyczące szkoleń, spotkań, konferencji i wspólnych ćwiczeń, co ma zacieśnić więzi wojskowe między obydwoma państwami. Oficerowie i żołnierze sił zbrojnych Nowej Zelandii będą mogli przebywać w dowolnych amerykańskich placówkach wojskowych, czy to kontynentalnych, czy też rozmieszczonych w dowolnym miejscu na świecie.
Amerykanie docenili zaangażowanie Nowej Zelandii w konflikt w Afganistanie po ataku terrorystycznym 11 września 2001 - 191 żołnierzy działa tam od początku operacji Enduring Freedom, choć mają zostać wycofani w 2013 (Nowa Zelandia oficjalnie rejteruje, 2012-09-03), jak też rolę tego państwa w zapewnieniu bezpieczeństwa na Pacyfiku (Większe wydatki wojskowe Nowej Zelandii, 2009-06-01).
W 1986 zawieszono obowiązujący od 1951 trójstronny Pakt Bezpieczeństwa Pacyfiku (Pacific Security Treaty) określany często ANZUS (od Australia, New Zealand, United States Security) między Australią, Nową Zelandią i USA. Na jego mocy m.in. oddziały australijskie i nowozelandzkie brały udział w konflikcie w Wietnamie. Sojusz został zawieszony ze względu na ogłoszenie Nowej Zelandii strefą bezatomową (przegłosowane ostatecznie w 1987), po zaniepokojeniu społeczeństwa tego wyspiarskiego państwa francuskimi próbami atomowymi na południowym Pacyfiku, jak też wzrostem zbrojeń atomowych i agresywnej polityki w USA w prezydenta Reagana.
Co za tym idzie, Nowozelandczycy zakazali wpływania do swoich portów i baz wojskowych okrętom napędzanym reaktorami atomowymi i transportującym na swoim pokładzie broń nuklearną. W lutym 1985 Wellington zabronił cumowania w nowozelandzkim porcie amerykańskiego niszczyciela rakietowego USS Buchanan typu Charles F. Adams, ze względu na możliwość transportowania przez niego atomowych min głębinowych. Amerykanie w 1986 uznali to za jednostronne wypowiedzenie paktu obronnego. Dodatkowo zabronili nowozelandzkim okrętom zawijać do swoich portów i baz morskich.
Strona nowozelandzka, ustami ministra obrony Jonathan Colemana, podkreśliła jednak, że nie zmienił się stosunek Wellington do strefy bezatomowej i polityki Nowej Zelandii wobec okrętów i instalacji nuklearnych na swoim terenie. Minister wspomniał, że spotkało się to ze zrozumieniem Amerykanów i nie spodziewa się, aby tego rodzaju ograniczenia spowodowały podobne reakcje USA, jakie miały miejsce w 1986, ze względu na obecnie zupełnie inne stosunki między obydwoma państwami.