Wiadomości
30 czerwca ogłoszono decyzję o wyborze nowego, 14,74-tonowego lekkiego pojazdu klasy mini-MRAP, czyli MRAP-All Terrain Vehicle (M-ATV) do przewozu 5-osobowej załogi (1+4) z masą płatną 1814 kg (w tym załoga, systemy łączności itp.).
Decyzja jest kolejnym dowodem nieuchronnego zmierzchu zbyt dużych, zbyt ciężkich, i zbyt mało manewrowych pojazdów klasy MRAP. Dla przykładu - polscy żołnierze z jednej strony chwalą używane w Afganistanie Cougary za bezpieczeństwo, a z drugiej podkreślają ich wysoką awaryjność, wynikającą z działania w terenie całkowicie nie dostosowanym do ich możliwości.
Zwycięzcą został pojazd M-ATV, oferowany przez Oshkosh Defense we współpracy ze światowym liderem nowoczesnych rozwiązań ochrony balistycznej i przeciwminowej, czyli izraelskim PlasanSasa a w zasadzie jego północnoamerykańską odnogą Plasan North America, dostarczającą modułowy pancerz nadwozia, wykonany w technologii Super Multi-Hit Armor Technology. Plasan, nawiasem mówiąc, wcześniej była współbeneficjentem największych zamówień na pojazdy klasy MRAP, partycypując w produkcji samochodów rodziny MaxxPro.
Według ostrożnych ocen Pentagonu (który sparzył się nieco na ogromnych i obecnie mocno krytykowanych, zamówieniach pojazdów MRAP), konieczne może być zamówienie nawet 10 tysięcy pojazdów klasy M-ATV, jednak obecnie zakłada się złożenie zamówień na 5244 pojazdy - z czego Oshkosh ma dostarczyć póki co tylko 2244 sztuk o wartości 1,056 mld USD (wliczając pokaźny pakiet logistyczny i pokrycie części kosztów przygotowania produkcji, szkolenia, wsparcia eksploatacji w rejonie działań itp.).
Warto zaznaczyć, iż RG-31 Mk5E został wykluczony z testów M-ATV kilka miesięcy temu. Na placu boju pozostało 5 innych propozycji...
Zwycięski M-ATV stanowi dalekie rozwinięcie niemal o połowę lżejszego, opartego o inne podwozie pojazdu SandCat, rozwiniętego przez PlasanSasa i swego czasu oferowanego także w Polsce. Jego odmiana zapowiadająca walkę o zamówienie M-ATV pokazywana była, budząc bardzo duże zainteresowanie, podczas salonu Eurosatory 2008 w Paryżu. Ostateczny wariant bazuje na samochodzie ciężarowym Medium Tactical Vehicle Replacement (MTVR) o ładowności 15 t (7 t w terenie). M-ATV Oshkosha napędzany jest silnikiem Caterpillar C7 o mocy 370 KM, może osiągać prędkość maksymalną 105 km/h i zasięg rzędu 515 km.
Całość systemów dowodzenia, łączności, uzbrojenia, systemów rozpoznania czy zarządzania pracą układów jest spięta za pomocą pokładowego systemu SYNEXXUS Electronic Keel, stworzonego z myślą o sieciocentrycznym modelu prowadzenia działań.
Należy zaznaczyć, iż część rozwiązań technologicznych, a przede wszystkim nowoczesne niezależne zawieszenie typu TAK-4, jest już adaptowane do użycia na wcześniej zakupionych pojazdach klasy MRAP, stanowiąc kompromisowe, przejściowe rozwiązanie dostosowujące mułowate pojazdy do warunków afgańskich.
Decyzja jest kolejnym dowodem nieuchronnego zmierzchu zbyt dużych, zbyt ciężkich, i zbyt mało manewrowych pojazdów klasy MRAP. Dla przykładu - polscy żołnierze z jednej strony chwalą używane w Afganistanie Cougary za bezpieczeństwo, a z drugiej podkreślają ich wysoką awaryjność, wynikającą z działania w terenie całkowicie nie dostosowanym do ich możliwości.
Zwycięzcą został pojazd M-ATV, oferowany przez Oshkosh Defense we współpracy ze światowym liderem nowoczesnych rozwiązań ochrony balistycznej i przeciwminowej, czyli izraelskim PlasanSasa a w zasadzie jego północnoamerykańską odnogą Plasan North America, dostarczającą modułowy pancerz nadwozia, wykonany w technologii Super Multi-Hit Armor Technology. Plasan, nawiasem mówiąc, wcześniej była współbeneficjentem największych zamówień na pojazdy klasy MRAP, partycypując w produkcji samochodów rodziny MaxxPro.
Według ostrożnych ocen Pentagonu (który sparzył się nieco na ogromnych i obecnie mocno krytykowanych, zamówieniach pojazdów MRAP), konieczne może być zamówienie nawet 10 tysięcy pojazdów klasy M-ATV, jednak obecnie zakłada się złożenie zamówień na 5244 pojazdy - z czego Oshkosh ma dostarczyć póki co tylko 2244 sztuk o wartości 1,056 mld USD (wliczając pokaźny pakiet logistyczny i pokrycie części kosztów przygotowania produkcji, szkolenia, wsparcia eksploatacji w rejonie działań itp.).
Warto zaznaczyć, iż RG-31 Mk5E został wykluczony z testów M-ATV kilka miesięcy temu. Na placu boju pozostało 5 innych propozycji...
Zwycięski M-ATV stanowi dalekie rozwinięcie niemal o połowę lżejszego, opartego o inne podwozie pojazdu SandCat, rozwiniętego przez PlasanSasa i swego czasu oferowanego także w Polsce. Jego odmiana zapowiadająca walkę o zamówienie M-ATV pokazywana była, budząc bardzo duże zainteresowanie, podczas salonu Eurosatory 2008 w Paryżu. Ostateczny wariant bazuje na samochodzie ciężarowym Medium Tactical Vehicle Replacement (MTVR) o ładowności 15 t (7 t w terenie). M-ATV Oshkosha napędzany jest silnikiem Caterpillar C7 o mocy 370 KM, może osiągać prędkość maksymalną 105 km/h i zasięg rzędu 515 km.
Całość systemów dowodzenia, łączności, uzbrojenia, systemów rozpoznania czy zarządzania pracą układów jest spięta za pomocą pokładowego systemu SYNEXXUS Electronic Keel, stworzonego z myślą o sieciocentrycznym modelu prowadzenia działań.
Należy zaznaczyć, iż część rozwiązań technologicznych, a przede wszystkim nowoczesne niezależne zawieszenie typu TAK-4, jest już adaptowane do użycia na wcześniej zakupionych pojazdach klasy MRAP, stanowiąc kompromisowe, przejściowe rozwiązanie dostosowujące mułowate pojazdy do warunków afgańskich.
Udostepnij
