Od początku lipca 2010 Królewska Marynarka Wojenna Malezji ma w dyspozycji dwa okręty podwodne francuskiego typu Scorpene. Wbrew pierwotnym doniesieniom, żaden z nich nie jest wyposażony w moduł napędowy MESMA, uniezależniający od dopływu powietrza atmosferycznego.
KD Tun Razak wchodzi do portu Lumut na wyspie Pangkor / Zdjęcie: Marynarka Wojenna Malezji
W połowie lipca druga z jednostek, właśnie dostarczona z Francji - KD Tun Razak - znaleźć się ma już na stałe w bazie malezyjskich sił podwodnych Teluk Sepangar w Sabah. Latem 2010 KD Tun Razak przejść ma intensywne próby w akwenie tropikalnym. Dojść ma także między innymi do testu głębokiego zanurzenia, którego wyniki każda flota traktuje jako supertajne.
2 lipca 2010 w porcie malezyjskiej floty w Lumut na wyspie Pangkor miała miejsce oficjalna uroczystość powitania KD Tun Razak. Okręt wypiera 1550 ton na powierzchni, ma długość 67,5 m, wymaga tylko 31-osobej załogi i może wychodzić w morze na 45-dniowe patrole. W czerwcu 2002 francuskie państwowe konsorcjum stoczniowe DCNS podpisało z rządem malezyjskim kontrakt na budowę dwóch Scorpene (których projekt jest wspólnym dziełem francusko-hiszpańskim - partnerem DCNS jest spółka Navantia). Umowa obejmuje także szkolenie załóg i serwis techniczny jednostek. Pierwszy Scorpene dla Malezyjczyków - KD Tunku Abdul Rahman został dostarczony we wrześniu 2009. Drugi - KD Tun Razak po wyruszeniu z południowej Francji - z Cherbourga - osiągnął wody malezyjskie po 64 dniach żeglugi. Okręt pokonał 7283 mile przed zawinięciem do portu Lumut. Jego szlak wiódł przez Morze Śródziemne i Czerwone, Zatokę Adeńską, Morze Arabskie, Ocean Indyjski i Cieśninę Malakka. KD Tun Razak zawinął po drodze do Aleksandrii w Egipcie, Dżiddy w Arabii Saudyjskiej, Salah w Omanie i Cochin w Indiach.
Ciekawostką jest to, że planowano zapoznanie grupy oficerów Marynarki Wojennej RP z KD Tun Razak, a nawet ich kilkudniowe zaokrętowanie na pokładzie tej jednostki w rejsie Cherbourg - Aleksandria. Ponieważ Scorpene znajdują się także w orbicie zainteresowania naszej floty. Nic jednak nie wyszło z owego rejsu studyjnego.
Koncern DCNS podał oficjalnie, że na razie żaden ze zbudowanych i wyeksportowanych francusko-hiszpańskich Scorpene nie został wyposażony w moduł MESMA - uniezależniający siłownię od dopływu powietrza (a takiego systemu napędowego wymaga polska flota w procesie wyboru przyszłych okrętów podwodnych), jednak można się spodziewać zamówienia na to urządzenie podczas kapitalnych remontów sprzedanych już okrętów. Wówczas przecina się kadłub i wstawia moduł MESMA, jak to uczyniono z pakistańskim okrętem typu Agosta - HNS Hamza.
DCNS może się obecnie legitymować 15 pewnymi zamówieniami na Scorpene - 2 okręty dla Chile, 2 dla Malezji, 6 dla Indii oraz 5 dla Brazylii.
Brazylijski prezydent - Luiz Inacio Lula Da Silva uroczyście zainaugurował właśnie budowę nowoczesnej stoczni okrętów podwodnych w Itaguai, w pobliżu Rio de Janeiro, gdzie z części dostarczonych z Francji powstawać mają brazylijskie Scorpene. Brasilia planuje złożenie u siebie 4 konwencjonalnych Scorpene, a po osiągnięciu koniecznego doświadczenia, konstrukcję piątego, wyposażonego we własną brazylijską siłownię nuklearną (moduł MESMA jest w istocie częścią typowej maszynowni jądrowej, jednak bez reaktora, parę napędzającą turbinę wytwarza się ze spalania zwykłej ropy). Cały projekt brazylijski kosztować ma ekwiwalent 9,3 mld USD, z czego 1,86 mld USD pochłonie budowa stoczni i bazy w Itaguai. Do realizacji projektu powołano spółkę Itaguai Construcoes Navais (ICN) z udziałem Francuzów z DCNS i brazylijskiej spółki Brazilian Odebrecht. Co ciekawe, złotą akcję oddano nie w ręce rządu w Brasili, ale... marynarki wojennej. Brazylijska flota otrzymała w ten sposób prawo veta wobec decyzji obu wspólników!
Za konstrukcję reaktora atomowego dla piątego nuklearnego Scorpene brazylijskiego odpowiadają także inżynierowie i admirałowie marynarki wojennej tego kraju. Powstaje on w ośrodku doświadczalnym floty w Armar w stanie Sao Paulo z pomocą przedsiębiorstw zrzeszonych poprzez Brazylijską Państwową Komisję Energii Jądrowej.