Altair


Autoryzacja


Resetuj hasło
Autor: Grzegorz Hołdanowicz

W połowie marca komisja powołana przez Departament Rozwoju i Wdrożeń MON rozpoczęła kluczowe badania znajdującego się w ostatniej fazie rozwoju najnowszego 12,7-mm Wielkokalibrowego Karabinu Wyborowego (WKW) Wilk, zaprojektowanego przez Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Sprzętu Mechanicznego (OBR SM) w Tarnowie. Broń powstała w zespole konstrukcyjnym, na którego czele stał Aleksander Leżucha. Model WKW był pokazany po raz pierwszy publicznie w maju 2002.

MON i MSWiA mogą w  ciągu najbliższych 10-15 lat zakupić co najmniej 300 karabinów klasy WKW Wilk,  który ma być produkowany w ZM Tarnów / Zdjęcie: Grzegorz  Hołdanowicz

Próby dwóch prototypów prowadzone są na strzelnicy OBRSM, w Ośrodku Szkolenia Poligonowego Nowa Dęba oraz w Wojskowym Instytucie Technicznym Uzbrojenia (WITU) w Zielonce. Ma być oddanych kilka tysięcy strzałów, jako że próby obejmują także potwierdzenie żywotności konstrukcji (jeden z prototypów zostanie praktycznie kompletnie wystrzelany i dla dalszego użycia w roli egzemplarza szkolnego będzie musiał przejść gruntowny remont...). Do testów nowego, bardzo potrzebnego uzbrojenia zaangażowano strzelców wyborowych WFS Grom. To właśnie ta jednostka, jako jedyna w SZ RP, na co dzień dysponuje sześcioma egzemplarzami 12,7-mm wielkokalibrowych karabinów wyborowych FN Herstal Hecate II. Dzięki praktycznej znajomości specyfiki uzbrojenia i realnych sposobów jego użycia - zarówno w przypadku działań nieregularnych, jak i podczas bardziej klasycznego boju - pomoc żołnierzy Grom może mieć kluczowe znaczenie dla ostatecznego dopracowania Wilka.

Względnie lekki (14,95  kg) WKW Wilk został zaprojektowany dla powszechnie stosowanego w tego typu  uzbrojeniu standardowego naboju NATO 12,7 mm x 99 Browning (.50 BMG),  dostarczanego z wymiennego magazynka o pojemności 7 sztuk /Zdjęcie: Grzegorz Hołdanowicz

Badania, kończące fazę badawczo-rozwojową, obejmują również m.in. weryfikację karabinu pod względem odporności klimatycznej. Program testów jest napięty, jednak powinien zakończyć się na przełomie kwietnia i maja. Po przeanalizowaniu wyników prób i sporządzeniu niezbędnych dokumentów realne jest rozpoczęcie w połowie roku fazy wdrożeniowej WKW, co wiązać się ma z uruchomieniem w ZM Tarnów w trzecim kwartale 2004 produkcji jego partii próbnej. Ok. 20 WKW mogłoby trafić do wybranych użytkowników pod koniec roku. Jak obecnie szacuje OBRSM, pełne zapotrzebowanie SZ RP (oraz innych użytkowników - czyli służb MSWiA - w praktyce głównie Biura Operacji Antyterrorystycznych KGP) może sięgnąć 270-300 karabinów klasy WKW. Każdy z 10 lekkich batalionów miałby posiadać 27 sztuk broni tej klasy. Liczba ta może wzrosnąć, nawet znacząco, jeśli przeforsowana zostanie koncepcja wyposażenia planowanych drużyn wsparcia kompanii zmechanizowanych i lekkich, wyposażonych w kołowe transportery opancerzone bądź BWP-1, zarówno w 60-mm lekkie moździerze, jak i właśnie 12,7-mm WKW. Idea taka jest obecnie w fazie analiz związanych z tworzeniem wizji przyszłej struktury i możliwości taktycznych Wojsk Lądowych.

Wilk jest konstrukcją stworzoną w układzie bull-pup , z chwytem znajdującym się przed magazynkiem (pozwala to osiągnąć dłuższą lufę przy względnie niewielkiej  długości całkowitej - długość lufy to 880 mm), powtarzalną, z zamkiem suwliwo-obrotowym. Zastosowano w nim nowoczesną lufę z  przewodem azotowanym, zapewniającą wymagane parametry działania urządzenia  /Zdjęcie: Grzegorz Hołdanowicz

W OBR SM kontynuowane są prace studialne nad podjęciem - na bazie opracowania WKW - projektowania równie potrzebnego karabinu wyborowego kal. 7,62 mm. W ostatnich latach MON zakupiło ponad 60 sztuk fińskich SAKO w odmianach TRG-21 i TRG-22. Trafiły one głównie do jednostek lekkich, także tych działających obecnie w Iraku. W 2004 zaplanowano zakup dalszych kilkudziesięciu sztuk tych karabinków. OBRSM deklaruje gotowość przystąpienia jeszcze w bieżącym roku do prac badawczo-rozwojowych, które powinny zakończyć się w ciągu 24-30 miesięcy. A jest o co walczyć. Konieczne jest bowiem kompleksowe zastąpienie obecnie wciąż powszechnie używanych SWD. W grę może wchodzić zakup - w ciągu kilku lat - co najmniej 1000 nowych karabinów.

Trwają także rozmowy z partnerem zagranicznym w sprawie podjęcia wspólnych prac nad całkiem nowym ciężkim karabinem klasy antimateriel kal. 20 mm. Dotychczasowe doświadczenia OBR SM w Tarnowie sprawiają, iż stworzenie takiej broni, szczególnie przy współpracy zagranicznej, jest całkiem możliwe. Co więcej pozwoliłoby to wejść szerzej na bardzo specyficzny rynek, na którym broni ciężkiej nie ma zbyt wiele...

Przypomnijmy, czym są specyficzne przeciwsprzętowe karabiny wyborowe kal. 12,7 i 20 mm. Ich zasadniczym przeznaczeniem jest niszczenie bądź unieszkodliwianie z dużej odległości (1500-2000 m) lekko opancerzonych obiektów, celów znajdujących się za lekkimi osłonami polowymi, nisko lecących śmigłowców bądź statków powietrznych na lotniskach, przyrządów optoelektronicznych wozów bojowych, stanowisk obserwacyjnych, stacji radiolokacyjnych itp. Przy pomocy tego typu broni możliwe jest także eliminowanie z dużej odległości celów chronionych kamizelkami kuloodpornymi, zaś Marynarka Wojenna i jednostki zabezpieczające przeprawy (wojska inżynieryjne) mogą wykorzystać WKW do niszczenia z bezpiecznej odległości min bądź niewybuchów.

Tekst i zdjęcia: Grzegorz Hołdanowicz


RAPORT-wto - 04/2004
Drukuj Góra
www.altair.com.pl

© Wszelkie prawa zastrzeżone, 2007-2024 Altair Agencja Lotnicza Sp. z o. o.