Altair


Autoryzacja


Resetuj hasło

Koniec Bumaru?

Jeszcze kilka lat temu istniała powszechna zgoda na wchłonięcie przez Grupę Bumar niemal wszystkich państwowych zakładów zbrojeniowych. Miało to być uwieńczenie programu konsolidacji branży, planowanego w ramach Strategii konsolidacji i wspierania rozwoju polskiego przemysłu obronnego w latach 2007-2012. Dziś Huta Stalowa Wola i wojskowe przedsiębiorstwa remontowo-produkcyjne stanowczo się temu przeciwstawiają. Ich zarządy i pracownicy żądają innych rozwiązań, bojąc się wchłonięcia przez podmiot, który w ostatnich latach nie zanotował żadnych istotnych sukcesów, a na wiele spółek zależnych sprowadził kłopoty. Czytaj dalej...


Koniec Bumaru? Mikropęknięcia, silniki, wieże

Fakt, że w podwoziach części prototypowych Krabów pojawiły się mikropęknięcia, znany był osobom ze środowiska przemysłu obronnego od 3 lat. Sprawy nie nagłaśniano, by nie kładła się cieniem na całym programie i na potencjalnych negocjacjach eksportowych. Niestety, próba przejęcia przez pozbawiony perspektyw Bumar coraz szybciej rozwijającej się Huty Stalowa Wola, doprowadziła do jej upublicznienia. Intencją była granicząca z sabotażem próba zaszkodzenia jednemu z kluczowych programów HSW. W czasie, gdy – w świetle dokumentów – problem był już niemal rozwiązany. Czytaj dalej...


Koniec Bumaru?: Zmarnowane miliardy

Gdy 10 lat temu powstawała Grupa Bumar zakładano, że jej przychody będą docelowo w równym stopniu pochodzić z dostaw krajowych, co z eksportu. Pierwszy zarząd zdołał zrealizować to zadanie już w 2006. Wtedy jednak, z przyczyn politycznych, zaczęto wprowadzać kolejne zmiany personalne, a sytuacja Bumaru zaczęła pogarszać się z roku na rok. Coraz bardziej fatalne stawały się stosunki z głównym partnerem Grupy – MON, a eksport własnych wyrobów szybko malał. W ciągu kilku lat zmarnowano szanse na zawarcie kontraktów wartych wiele miliardów dolarów. Dziś większość doświadczonych handlowców została zwolniona z centrali Grupy, a o akwizycję muszą dbać spółki zależne. Po co w takim razie utrzymywana jest skomplikowana struktura Bumaru – holdingu, który w ostatnich latach zmarnował szanse na zarobienie kilku miliardów dolarów na eksporcie polskiego uzbrojenia? Czy tylko po to, by koteria byłych i obecnych urzędników kilku ministerstw dzięki patologicznym powiązaniom mogła drenować spółkę nazywaną narodową? Czytaj dalej...


Koniec Bumaru: Karawan jedzie dalej

Pogrążający się w coraz większym kryzysie Bumar rezygnuje z nazwy. Nowa nazwa – Polski Holding Obronny – ma wzmocnić podupadającą spółkę w jej próbach przejęcia kontroli nad znajdującymi się w znacznie lepszej sytuacji konkurentami, w tym Hutą Stalowa Wola i wojskowymi zakładami remontowo-produkcyjnymi. Czytaj dalej...


Koniec Bumaru: Zakłamywanie Andersa

Prezes byłego Bumaru, Krzysztof Krystowski często mija się z prawdą. Często też najwyraźniej nie rozumie tego, co mówi. A w walce z wielozadaniową platformą bojową Anders sięgnął wręcz po kłamstwo. W wywiadzie opublikowanym przez portal wnp.pl Krystowski stwierdził, że Cała filozofia Andersa bazuje na postradzieckich rozwiązaniach. Tymczasem projekt był w całości, od fazy koncepcyjnej do wykonania, polskim dziełem, który można porównywać jedynie z amerykańskimi pracami programu Future Combat Systems. Czytaj dalej...


Bez komornika w PHO

Według PHO, Sąd Arbitrażowy i XXV Wydział Cywilny SO w Warszawie nie orzekły o wypłacie wynagrodzenia dla Nobletime Holdings w sprawie dotyczącej dostawy 204 WZT-3 dla Indii.

Drukuj Góra
www.altair.com.pl

© Wszelkie prawa zastrzeżone, 2007-2024 Altair Agencja Lotnicza Sp. z o. o.