Podczas wizyty nowego dowódcy rosyjskich wojsk lądowych w zakładach ZID w Kowrowie zaprezentowano mu nowy 5,45-mm ręczny karabinek maszynowy Tokar’.
W Rosji kończą się prace nad nowym 5,45-mm karabinkiem maszynowym, rozwijanym dla ministerstwa spraw wewnętrznych (MWD) w ramach projektu pod kryptonimem Tokar’ (Tokarz). Jeden z prototypów tej konstrukcji został zaprezentowany zwiedzającemu zakład w Kowrowie dowódcy rosyjskich wojsk lądowych, generałowi lejtnantowi Siergiejowi J. Istrakowowi.
Wykonawca broni miał być wybrany w ramach konkursu, który rozpoczął się na początku 2011. Ostatecznie zgłosił się do niego tylko jeden chętny, Zawod im. W.A. Diegtariowa (ZID), który 30 czerwca 2011 otrzymał na wstępne prace 15 mln rubli (1,3 mln zł). Prace miały być wykonane w latach 2012-2013. Prezentowanie wyższym oficerom prototypów oznacza, że prace nad nową bronią są na ukończeniu.
Zgodnie z ujawnionym wstępnymi założeniami taktyczno-technicznymi nowa broń określana jest mianem ręcznego szturmowego karabinu maszynowego (strzelającego) ze zmienną szybkostrzelnością. W praktyce jest to zasilany z taśmy lub magazynka karabinek maszynowy wyposażony – podobnie, jak izraelski IWI Negev – w kilkupołożeniowy regulator gazowy. To rozwiązanie pozwala na zmianę szybkostrzelności broni w zależności od zanieczyszczenia czy warunków strzelania.
Broń ma być wyposażona w dwie szybkowymienne lufy o różnych długościach, jak też składaną (wysuwaną) kolbę o regulowanym położeniu stopki. Masa karabinka pustego bez zasobnika amunicyjnego nie może przekraczać 6,5 kg. Długość całkowita ze złożoną (maksymalnie skróconą) kolbą i długą lufą (bez tłumika płomienia) ma być nie większa od 900 mm, a z krótką nie przekraczać 700 mm.
Broń ma mieć celownik mechaniczny o nastawach od 100 do 800 m z skokiem o 100 m. Rosjanie z konieczności przejmują standard NATO mocowania dodatkowego wyposażenia. Stąd też w założeniach znalazł się zapis, że przyszły karabinek maszynowy dla jednostek MWD musi być wyposażony w znajdującą się na grzbiecie komory zamkowej (w praktyce na pokrywie) szynę montażową typu Picatinny, jak też odcinki takich szyn na łożu.
Kolba powinna być wyposażona w siedmiopołożeniową stopkę, regulowaną na dystansie 60 mm, z zmianami położeń co 10 mm. Tokar’ ma mieć regulator gazowy z nastawami umożliwiającymi prowadzenie ognia z szybkostrzelnością na poziomie 550-650 strz./min. i 900-1000 strz./min. Lufa musi wytrzymywać 15 tys. strzałów. Rozrzut w strzelaniu krótkimi 5-7 nabojowymi seriami na dystansie 100 m z długiej lub krótkiej lufy nie może być większy, niż 200 mm.
Broń musi być łatwa w użytkowaniu oraz rozkładana do czyszczenia i konserwacji bez użycia narzędzi. Rosjanie zwracają uwagę na możliwość bezproblemowej obsługi karabinka maszynowego zarówno w warunkach zimowych, jak też klimacie gorącymi. Elementy broni, z którymi styka się ciało strzelca – chwyt, kolba i łoże – muszą być wykonane z takich materiałów, aby nie powodowały oparzeń przy strzelaniu w temperaturze 50°C.