MO Rosji utraciło możliwość korzystania z ostatniego z geostacjonarnych satelitów wykrywania startu rakiet balistycznych. W linii pozostały tylko 2 satelity systemu na orbitach eliptycznych.
Ministerstwo Obrony FR utraciło możliwość korzystania z ostatniego z geostacjonarnych satelitów systemu wykrywania startu rakiet balistycznych Oko-1. Wchodził on w skład systemu ostrzegania o ataku rakietowym (SPRN). Satelita Prognoz 71H6, o kodowym oznaczeniu Kosmos-2479, funkcjonował zaledwie 2 lata zamiast planowanych 6-7. Został umieszczony na orbicie 30 marca 2012 przez rakietę nośną Proton-K z blokiem przyspieszającym DM-2, a już na początku br. zaczął ulegać awariom.
Kommiersant donosi, że kluczowe problemy z feralnym satelitą dotyczą importowanych akumulatorów. Po kolejnych awariach, 71H6 przestał wysyłać dane, a w kwietniu 2014 utracono nad nim kontrolę. W efekcie satelita został wycofany z pełnienia dyżuru bojowego.
Do funkcjonowania systemu Oko-1 potrzeba co najmniej dwóch satelitów geostacjonarnych (optymalnie – 7). W pierwotnej wersji – Oko, system pozwalał na obserwacje jedynie terytorium USA. W wersji Oko-1 (US-KMO) obserwacja obejmowała także morza i oceany.
Producentem satelity 71H6 było NPO im. Ławoczkina, a wyposażenia – CNII Komieta. Przez 2 lata otrzymały one na ten cel od MO FR ponad 1,5 mld rubli. W sumie, od 1991 powstało i zostało umieszczonych na orbitach 8 satelitów tego typu. Tylko 2 z nich – oznaczone jako Kosmos-2224 i -2379, funkcjonowały dłużej niż 6 lat. Już 10 lat temu satelity 71H6 były uznawane przez wojskowych za bardzo przestarzałe.
Obecnie w systemie Oko-1 aktywne są tylko 2 satelity poruszające się po wysokich orbitach eliptycznych 73D6, równie przestarzałych jak 71H6. Każdy z nich może być wykorzystywany jedynie przez 3 godziny na dobę. W sumie dla uzyskania pełnego pokrycia potrzeba więc co najmniej 6-8 podobnych satelitów.
W październiku 2011 MO FR podjęło decyzję o stworzeniu Wspólnego Systemu Kosmicznego (EKS), który zastąpi m.in. SPRN. W 2012 zostały wydzielone środki finansowe na budowę pierwszych urządzeń systemu. Nie wiadomo, jak zaawansowany jest ten program.