Wczoraj minęło 50 lat od oblotu samolotu rozpoznawczego Lockheed SR-71A, którego prędkość przekraczała Ma3. Był to najszybszy samolot seryjnie produkowany w USA.
22 grudnia 1964 w Palmdale w Kalifornii został oblatany prototyp samolotu rozpoznania strategicznego Lockheed SR-71A Blackbird. Jego projekt powstał w ośrodku Advanced Development Projects, znanym jako Skunk Works, na bazie zbudowanego dla CIA samolotu A-12. Głównym konstruktorem Blackbirda był słynny Clarence Kelly Johnson. SR-71A nie był uzbrojony – bezpieczeństwo zapewniała mu bardzo duża prędkość – przekraczająca Ma3,4 – i wysokość (25 km) lotu oraz stosunkowo trudna wykrywalność.
SR-71A był eksploatowany przez US Air Force w latach 1964-1998. Zbudowano 32 samoloty tego typu, z których 12 zostało utraconych w wypadkach. Żaden nie został zestrzelony przez przeciwnika mimo, że SR-71A latały nad bardzo niebezpiecznymi rejonami świata, w tym państwami Układu Warszawskiego, m. in. w pobliżu granic Polski.
Samoloty rodziny SR-71 (w tym YF-12 i A-12) wykonały 17 300 lotów, w tym 3551 misji bojowych. Wylatały łącznie ponad 53 490 godzin, w tym 11 675 z prędkością ponad Ma3. Tylko jeden z pilotów SR-71A zginął w katastrofie samolotu tego typu.
Po wycofaniu z linii, 3 ostatnie SR-71A zostały przekazane NASA. Ostatni lot samolot tego typu wykonał 9 października 1999. Kilka SR-71A trafiło do muzeów, m.in. w Nowym Jorku i Waszyngtonie.
Jedną z pierwszych na świecie pełnych monografii SR-71A wydała AL Altair. Książka SR-71A – najszybszy samolot świata ukazała się w 1995. Jej autorem był Tomasz Hypki.