Dowództwo izraelskiej armii zadecydowało o rozwiązaniu we wrześniu 299. samodzielnego batalionu piechoty, ostatniego w pełni druzyjskiego oddziału w Sił Obronnych Izraela (Cahal).
299. samodzielny batalion piechoty Gdud Herew (Miecz), wchodzący w skład izraelskiej 91. Dywizji został utworzony w 1948. Powstał, aby skupić żołnierzy ze wszystkich nieżydowskich mniejszości, którzy zdecydowali się służyć w armii państwa Izrael – Druzów, Beduinów i Czerkiesów. Jest to jedyna jednostka Cahalu, w której oficjalnym językiem jest arabski. Do 1987 formacja nosiła nazwę Oddział 300.
Głównym powodem rozwiązania ostatniej czysto druzyjskiej jednostki Cahalu była chęć pełnej integracji mówiących po arabsku Druzów w armii. Przed podjęciem decyzji przeprowadzono wśród druzyjskich poborowych ankietę. Okazało się, że 99% z nich woli służyć w pododdziałach mieszanych, a nie złożonych tylko z członków własnej mniejszości. Obecnie w 299. batalionie służy 400 Druzów, dalsze 1,9 tys. wchodzi w skład innych izraelskich jednostek wojskowych. Potencjale rozwiązanie jednostki zapowiadane było od 4 lat, zdecydowano się na to dopiero teraz.
Druzowie to przedstawiciele liczącej sobie 140 tys. osób grupy wyznaniowej i etnicznej o mieszanym pochodzeniu narodowościowym. Zgodnie z decyzją druzyjskich wiedzących (ukkal) od 1955 pełnią od 18 roku życia normalną 3-letnią służbę w izraelskich siłach zbrojnych. W obronie Izraela do 2010 poległo 369 z nich. Druzowie są jedyną mniejszością, która podlega powszechnemu obowiązkowi wojskowemu.
Wielu druzyjskich wojskowych pełni rolę dowódców znanych jednostek Cahalu, jak płk Ghassan Elian od 2014 dowódca brygady Golani, czy wcześniej gen. bryg. Imad Fares, były dowódca 91. Dywizji, a wcześniej brygady Giwati (2001-2003). Badania opinii publicznej dowodzą, że 80% druzyjskich nastolatków w wieku przedpoborowym chce służyć w Cahalu. Co ciekawe, to wynik o 5% lepszy, niż w przypadku ich izraelskich kolegów.