Opozycyjne partie w duńskim parlamencie wywierają presję na rządzie, by ten zrezygnował z zasadniczej służby wojskowej. Co roku w szeregi armii jest wcielanych 18 tys. młodych mężczyzn i kobiet.
Wydatki wojskowe Danii są jednymi z najniższych w Europie i oscylują wokół 1,3% PKB. Już trzeci rok zostały zamrożone na poziomie 19,3 mld DKK, czyli ok. 12 mld zł.
Siły zbrojne liczą ok. 25 tys. żołnierzy, z czego teoretycznie 6 tys. stanowią żołnierze służby zasadniczej. Służba ta trwa 4 miesiące i obejmuje 18 tys. młodych mężczyzn i kobiet rocznie. W składzie poszczególnych rodzajów sił zbrojnych liczby te są jednak niższe. W marynarce wojennej i lotnictwie jest ich ok. 500 na prawie 8 tys. żołnierzy. W wojskach lądowych, nieco ponad 2 tys., na ponad 9 tys. żołnierzy. Dopełnieniem tych sił są formacje obrony terytorialnej, które liczą 56 tys. ochotników, służących bez żadnej zapłaty (oprócz np. zwrotu kosztów podróży czy wyżywienia).
W 2004 partie rządzące i opozycji zawarły kolejne, 5-letnie porozumienie w sprawie obronności. Zakładało ono pozostawienie mieszanego modelu sił zbrojnych, jednak z przesunięciem punktu ciężkości ich zadań, z obrony własnego terytorium, ku misjom zagranicznym - Duńczycy określili przy tym pułap wojskowego zaangażowania w takich operacjach: do 2 tys. żołnierzy, a na krótki okres czasu, do 5 tys.
Obecnie opozycyjni socjaldemokraci i liberałowie chcą jednak całkowitej likwidacji poboru i stworzenia zawodowych sił zbrojnych. Obawiają się, że zdominowana przez partie rządzące, parlamentarna komisja obrony, przedstawi 31 marca wytyczne do nowej polityki obronnej, zgodne z zapowiedziami premiera Andersa Fogha Rasmussena. Opowiedział się on za utrzymaniem dotychczasowego modelu.