22 grudnia o 07:53 czasu pekińskiego (21 grudnia, 23:51 UTC) z ośrodka kosmicznego Jiuquan na pustyni Gobi wystartowała rakieta nośna Long March-11 (Chang Zheng-11) z pierwszym, doświadczalnym satelitą telekomunikacyjnym Hongyun 1. Satelita został umieszczony na orbicie heliosynchronicznej 1063 x 1075 km.
Program Hongyun, ogłoszony w 2016 przez China Aerospace Science and Industry Corporation (CASIC), zakłada zbudowanie sieci komunikacyjnej opartej na konstelacji 156 satelitów komunikacyjnych operujących na niskich orbitach okołoziemskich, na wysokości od 160 do 2000 km. Każdy satelita sieci będzie mógł przesyłać 500 megabajtów danych na sekundę. Sieć ma pokryć swym zasięgiem całą powierzchnię Ziemi, w tym Arktyki i Antarktydy. W szczególności ma umożliwić dostęp do Internetu na obszarach dotąd go pozbawionych (według niektórych szacunków, dotyczy to nawet 3,8 mld ludzi).
Po testach z pierwszym satelitą, do końca 2020 mają zostać uruchomione kolejne cztery satelity Hongyun, aby stworzyć małą sieć do kolejnych testów. Satelity operacyjne zostaną uruchomione po pomyślnym zakończeniu pierwszych testów sieci bazowej. Docelowa sieć ma rozpocząć działanie w 2022.
Satelity Hongyun (tęczowa chmura) są opracowywane i budowane w narodowej bazie przemysłu kosmicznego CASIC w Wuhan w prowincji Hubei. Oparty na nich system ma charakteryzować się dużo niższymi kosztami produkcji i eksploatacji oraz mniejszym opóźnieniem transmisji danych w porównaniu z istniejącymi sieciami łączności satelitarnej.
LM-11 to mała, czterostopniowa rakieta nośna na stały materiał pędny opracowana przez CALT (China Academy of Launch Vehicle Technology). Może być długo przechowywana w magazynie i zapewnić niezawodne uruchomienie w krótkim czasie. Ma długość 20,8 m, 2,0 m średnicy i masę startową 58 000 kg. Może umieścić do 350 kg ładunku na orbicie do 700 km.