Agencja prasowa Fars poinformowała w ubiegłym tygodniu o przeprowadzonych testach wyrzutni rakietowej Fath 360, zbliżonej do amerykańskich M142 HIMARS i M270 MLRS. Dane techniczne systemu podawane przez źródła irańskie są z reguły zawyżone i trudne do zweryfikowania, należy więc podchodzić do nich z rezerwą.
Testy odbyły się w ramach manewrów pk. Eghtedar 1401, które przeprowadzono w rejonie Nasrabadu w centralnie położonej prowincji Isfahan. Nie poinformowano o wynikach, ale podkreślono, że uzbrojenie jest już w służbie w komponencie lądowym Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej od końca 2021. Wyrzutnie systemu Fath 360 odzwierciedlają asymetryczną doktrynę wojenną Iranu i próby utrzymania skutecznych sił bojowych pomimo międzynarodowych sankcji, niedoborów budżetowych i niedociągnięć technicznych.
Pociski Fath 360 ujawniono w kwietniu ub. r. Jest to pocisk balistyczny, który osiąga prędkość 3700 km/h. Irańczycy podają, że może być naprowadzana za pośrednictwem rosyjskiego systemu nawigacji satelitarnej GLONASS. Nie byłoby to novum, ponieważ w 2020 irańskie pociski, które spadły na bazę lotniczą Ajn Al-Asad w zachodniej części prowincji Anbar i bazę lotniczą w Irbilu w irackim Kurdystanie, były kierowane przy użyciu rosyjskiej nawigacji satelitarnej.
Fath 360 to przedstawiciel rodziny pocisków balistycznych Fateh. Ma 4 m długości i 30 cm średnicy. Pocisk waży od 850 do 1100 kg, z czego 150 kg przypada na głowicę bojową. Może trafiać w cele w odległości do 100 km. Niewielkie rozmiary pocisku mają umożliwić przenoszenie kontenerów dla 2, 4 lub 6 szt. Fath 360 na wyrzutni. Tym samym możliwe jest montowanie wyrzutni na pojazdach o różnej dopuszczalnej masie całkowitej.
Fath 360 dzięki lekkiej konfiguracji ma być przystosowany do działania w obszarach górzystych, pustynnych i miejskich na Bliskim Wschodzie. Dzięki temu możliwe stanie się wyeliminowanie mankamentów cięższych wyrzutni Fateh i Fadżr (Arasz-2 – nowy irański bsl, 2022-09-15, Test irańskiego pocisku samosterującego, 2019-02-24).