Według południowokoreańskiego ministra obrony, przyczyną zatopienia korwety Cheonan mogła być komunistyczna mina z lat 1950.
Kim Tae-Young, szef resortu obrony Republiki Korei poinformował dzisiaj członków parlamentarnej komisji obrony, że nurkowie dotarli do wraku korwety, leżącego kilkanaście metrów pod powierzchnią morza. Stukali młotkami w kadłub, jednak nie uzyskali żadnej odpowiedzi. Nadzieje, że ocalał któryś z 46 marynarzy, uznawanych obecnie za zaginionych, zmalały praktycznie do zera (zobacz: Zatopienie koreańskiej korwety).
Przesłuchania rozbitków obalają tezę o północnokoreańskim ataku torpedowym. Operatorzy sonaru i radarów pokładowych nie odnotowali żadnego kontaktu przed wybuchem. Definitywnie zaprzeczono również pierwszym, agencyjnym doniesieniom o pojedynku artyleryjskim z komunistycznym okrętem.
Minister Tae-Young powiedział natomiast, że śledczy rozpatrują kilka możliwych przyczyn tragedii, a za najbardziej prawdopodobną uznaje się wpłynięcie na minę z okresu wojny między obu Koreami.
Pjongjang otrzymał w latach 1950. z ZSRS ok. 4 tys. min morskich, z których użył ok. 3 tys. Większość z nich została już unieszkodliwiona, w większości przez trałowce KRLD. Jednostki południowokoreańskie znalazły dwie miny, w 1959 i 1984. Podejmowane co pewien przez Seul czas akcje rozminowania wód terytorialnych - ostatnia z 2008 - nie przyniosły dodatkowych rezultatów.
Szef resortu obrony przyznał jednak, że doświadczenia innych państw świadczą o braku możliwości zlikwidowania wszystkich min, szczególnie stawianych w warunkach wojny, kiedy łatwo o zagubienie dokumentacji lub niedokładne nanoszenie rejonów minowania na mapy. Prawdopodobnym jest również ich dryfowanie.
Kim Tae-Young wykluczył natomiast możliwość zderzenia z własną miną. W czasie ostatniej wojny przewaga morska głównego sojusznika Seulu, USA, była tak duża, nie wykorzystywano tej broni.