Płk mgr Ryszard Białecki urodził się 28 maja 1928 w Łodzi. 21 września 1946 został najmłodszym podchorążym Oficerskiej Szkoły Polityczno-Wychowawczej w Łodzi, którą ukończył w 1949. Na stopień podporucznika promował go wiceminister obrony narodowej gen. dyw. Marian Spychalski. W latach 1949-1951 zajmował stanowisko zastępcy dowódcy kompanii i starszego instruktora Wydziału Oficerskiej Szkoły Piechoty nr 1 we Wrocławiu. W okresie 1951-1954 był słuchaczem Akademii Wojskowo-Politycznej w Warszawie, po ukończeniu której został zastępcą szefa Wydziału oraz starszym wykładowcą (1954–1958) w Centrum Wyszkolenia Kwatermistrzowskiego w Poznaniu.
W 1958 ponownie znalazł się w Łodzi i do 1960 zajmował stanowisko zastępcy dowódcy Centralnej Bazy Zaopatrzenia Intendenckiego. W latach 1960-1962 był inspektorem w Głównym Zarządzie Politycznym WP, a w latach 1962-1972 zastępcą szefa Wojsk Inżynieryjno-Budowlanych w Warszawie. Studia magisterskie w WAP ukończył w 1973. Następnie był zastępcą dowódcy Centralnego Stanowiska Dowodzenia Dowódcy Wojsk Obrony Powietrznej Kraju do 1989.
Od 1989 w stanie spoczynku. W 2004 na walnym zgromadzeniu Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP w Poznaniu wnioskował o symboliczny pochówek rozsianych po świecie i kraju szczątków poległych polskich lotników.
Z jego inicjatywy w 1966 wybudowano Szkołę Podstawową w m. Grupa koło Grudziądza. Zainicjował i zrealizował udział kadry żołnierzy służby zasadniczej Centralnego Stanowiska Dowodzenia w pracy społecznej przy odbudowie Zamku Królewskiego w Warszawie oraz udokumentował ją w postaci księgi pamiątkowej ilustrowanej zdjęciami i podziękowaniami obywatelskiego Komitetu Odbudowy.
Był współinicjatorem ufundowania tablicy upamiętniającej 50-lecie Centralnego Stanowiska Dowodzenia Dowódcy DWOPK ,od 1990 Dowódcy WLOP oraz 60. rocznicy złamania szyfru Enigmy, usytuowanej przed bramą COP w Warszawie-Pyrach. Przyczynił się do utworzenia Instytutu Badań Naukowych im. gen. Edwina Rozłubirskiego.
W latach 2012-2015 był uczestnikiem czterech edycji Podróży historycznej szlakiem walk Lotników Września 1939 r., do Bełchatowa, Drużbic, Patoka, Dłutówka i Łasku z udziałem: Kompanii Honorowej ze Sztandarem i Orkiestry Wojskowej SP, 7 stowarzyszeń, władz lokalnych oraz nauczycieli i uczniów 7 szkół przy obelisku poświęconym Lotnikom Września 1939 r. Uroczystość to wyraz hołdu lotnikom 212. Eskadry Bombowej, którzy zginęli 4 września 1939 w obronie Ojczyzny.
Był czynnym uczestnikiem listopadowej akcji Lotnicza Pamięć na mogiłach zmarłych i poległych lotników polskich. Był pomysłodawcą i członkiem Komitetu Budowy Pomnika Chwała Lotnikom Polskim, który jest poświęcony wszystkim lotnikom polskim, wojskowym i cywilnym i który został odsłonięty na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, 28 sierpnia 2018, z okazji 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości, 100-lecia Lotnictwa Polskiego i 115-lecia Lotnictwa Światowego.
Był członkiem Oddziału Warszawsko-Mazowieckiego Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP i członkiem Związku Żołnierzy WP. Jako członek Oddziału Warszawsko-Mazowieckiego Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP, w swojej działalności społecznej główny wysiłek skupiał na rzecz obronności kraju, na utrwalanie i pielęgnację pamięci o ludziach i ich czynach w walce o niepodległość Polski podczas II Wojny Światowej i po jej zakończeniu.
Aktywnie uczestniczył w działalności organizacji mając na celu podtrzymanie tradycji narodowych, w tym ochronę godności i honoru żołnierza polskiego oraz integrację środowisk byłych żołnierzy lotnictwa wojskowego Sił Zbrojnych RP. Dużym zaangażowaniem w działalność statutową Stowarzyszenia wnosił istotny wkład we współpracę z innymi organizacjami kombatanckimi.
Za Swoją ogromną i wszechstronną wiedzę i wielkie doświadczenie był szanowany nie tylko w Wojskach Obrony Powietrznej Kraju, ale także poza nimi. Był autorem ponad 50 artykułów. Interesował się literaturą piękną, historią, filmem, teatrem, operą i sportem. Mieszkał w Warszawie. Miał Żonę Zofię (1931-2002) z domu Czeremuszkin, która zmarła i została pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. Miał dwie córki: Ewę, która była pracownikiem banku i Iwonę, która jest projektantką wnętrz oraz dwie wnuczki: Angelikę i Joannę.
Był odznaczony: Krzyżem Komandorskim, Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem Zasługi (1958) Złotym, Srebrnym i Brązowym Medalem Za Zasługi dla Obronności Kraju, Złotym Srebrnym i Brązowym Medalem Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny, Złotą odznaką Za Zasługi dla Warszawy, Medalem Odbudowy Zamku Królewskiego w Warszawie, Honorową Odznaką Za Zasługi dla Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy WP, wpisem do Księgi Zasłużonych dla Wojsk Obrony Powietrznej Kraju, wpisem do Księgi Zasłużonych dla Związku Żołnierzy LWP, Medalem Pamiątkowym XX-lecia Oddziału Warszawsko-Mazowieckiego Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego Rzeczypospolitej Polskiej (2014), Medalem Wdzięczności Chwała Lotnikom Polskim (2018), Medalem Pamiątkowym XXV-lecia Oddziału Warszawsko-Mazowieckiego Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego Rzeczypospolitej Polskiej" (2019) oraz innymi odznaczeniami resortowymi, regionalnymi i organizacyjnymi.
Ceremonia żałobna, pożegnalna rozpocznie się Mszą Świętą, 13 września 2024 o godz. 10:00 w Katedrze Polowej Wojska Polskiego przy ul. Długiej 13/15 w Warszawie, po której nastąpi odprowadzenie trumny do grobu rodzinnego na Cmentarz Wojskowy, na Powązkach, przy ul. Powązkowskiej 43/45 w Warszawie.