6 września 2024 zmarł w Domu Seniora w Piasecznie, ppłk pil. Jan Paweł Graczyk, zasłużony oficer Lotnictwa Polskiego, były dowódca klucza lotniczego 1. KOPK w Warszawie, długoletni członek Oddziału Warszawsko-Mazowieckiego Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP i członek Koła nr 35 Związku Żołnierzy WP.
Ppłk pil. Jan Paweł Graczyk urodził się 13 kwietnia 1934 w Łodzi. Po ukończeniu szkoły średniej 1 października 1954 wstąpił do OSL nr 5 w Radomiu, którą ukończył 15 września 1957 i w stopniu podporucznika pilota został skierowany 16 września 1957 do 2. plm (JW 1457) do Krakowa na stanowisko pilota. W latach 1960-1962 służył w 39. plm (JW1809) w Mierzęcicach, a w latach 1962-1965 w 1. plm Warszawa (JW 1583) w Mińsku Mazowieckim, również na stanowisku pilota.
Natomiast awans na stopień porucznika i objęcie stanowiska starszego pilota nastąpiło w czasie pełnienia służby w kluczu dowództwa 1. KOPK w Warszawie w okresie od 1 lipca 1963 do 26 maja 1975, kiedy tę jednostkę przeformowano w 42. eskadrę lotniczą. W tej eskadrze dosłużył się stopnia majora, pełniąc służbę na stanowisku dowódcy klucza lotniczego do 31 grudnia 1979, tj. do zakończenia służby wojskowej.
Od tej pory wykonywał loty jako pilot cywilny śmigłowca Mi-8, pracując w Przedsiębiorstwie Instalacji Przemysłowych Instal do 30 maja 1980, a następnie wykonywał loty usługowe i instruktorskie w Przedsiębiorstwie Usług Lotniczych, pilotując śmigłowce Mi-2 i Mi-8 i samoloty An-2 na potrzeby Polskiego Ratownictwa Okrętowego, Głównego Inspektoratu Rybołówstwa Morskiego, obsługi morskich platform wiertniczych przedsiębiorstwa Petrobaltic i innych. W czasie patrolowania niósł pomoc osobom wymagającym wsparcia medycznego.
Karierę pilota zakończył 31 lipca 1986. Był pilotem wojskowym 1. klasy z nalotem ogólnym ponad 5000 h. Wykonywał loty na następujących typach statków powietrznych: MiG-15, Lim-1, Lim-2, Lim-5, SM-1, SM-2, Mi-4, Mi-8, Jak-12 i PZL-104 Wilga.
Od 1 października 1997 był członkiem Oddziału Warszawsko-Mazowieckiego Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP, gdzie od 19 listopada 2002 do 19 lutego 2019 nieprzerwanie był członkiem Zarządu Oddziału. Należał także do Koła nr 35 Związku Żołnierzy WP. Jako członek Oddziału Warszawsko-Mazowieckiego Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP w swojej działalności społecznej główny wysiłek skupiał na rzecz obronności kraju, na utrwalanie i pielęgnację pamięci o ludziach i ich czynach w walce o niepodległość Polski podczas II Wojny Światowej i po jej zakończeniu.
Aktywnie uczestniczył w działalności organizacji mając na celu podtrzymanie tradycji narodowych, w tym ochronę godności i honoru żołnierza polskiego oraz integrację środowisk byłych żołnierzy lotnictwa wojskowego Sił Zbrojnych RP. Dużym zaangażowaniem w działalność statutową Stowarzyszenia wnosił istotny wkład we współpracę z innymi organizacjami kombatanckimi. W latach 2012-2015 był uczestnikiem czterech edycji Podróży historycznej szlakiem walk Lotników Września 1939, do Bełchatowa, Drużbic, Patoka, Dłutówka i Łasku z udziałem: Kompanii Honorowej ze Sztandarem i Orkiestry Wojskowej SP, 7 stowarzyszeń, władz lokalnych oraz nauczycieli i uczniów 7 szkół przy obelisku poświęconym Lotnikom Września 1939. Uroczystość to wyraz hołdu lotnikom 212. Eskadry Bombowej, którzy zginęli 4 września 1939 w obronie Ojczyzny.
Wspierał Komitetu Budowy Pomnika Chwała Lotnikom Polskim, który został odsłonięty na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, 28 sierpnia 2018, z okazji 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości, 100-lecia Lotnictwa Polskiego i 115-lecia Lotnictwa Światowego. Był czynnym uczestnikiem listopadowej akcji Lotnicza Pamięć na mogiłach zmarłych i poległych lotników polskich.
Za Swoją ogromną i wszechstronną wiedzę i wielkie doświadczenie był szanowany nie tylko w Wojskach Obrony Powietrznej Kraju, ale także poza nimi. Interesował się literaturą piękną, historią, filmem, teatrem i działką rekreacyjną. Miał żonę Elżbietę z d. Łukjaniec (1941), magister pedagogiki specjalnej, z którą mieszkał w Warszawie, córkę Małgorzatę (doktor nauk humanistycznych w dziedzinie psychologii) i dwóch wnuków: Michała i Łukasza.
Był odznaczony m.in.: Złotym Krzyżem Zasługi, Srebrnym Krzyżem Zasługi (1971), Złotym, Srebrnym i Brązowym Medalem Za Zasługi dla Obronności Kraju, Złotym, Srebrnym i Brązowym Medalem Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny, Medalem Za Zasługi dla Pożarnictwa, Medalem Pamiątkowym XX-lecia Oddziału Warszawsko-Mazowieckiego Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP (2014), Medalem Wdzięczności Chwała Lotnikom Polskim (2018) i Medalem Pamiątkowym XXV-lecia Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP (2019).
Ceremonia żałobna, pożegnalna rozpocznie się mszą świętą 13 września 2024 o godzinie 13:00 w Kościele pw. Świętego Wawrzyńca przy ul. Wolskiej 140A w Warszawie, po której nastąpi odprowadzenie urny do grobu rodzinnego na Cmentarz Prawosławny, na Woli, przy ul. Wolskiej 138/140 w Warszawie.