Personel 53rd Test and Evaluation Group US Air Force z bazy Nellis przeprowadził integrację ćwiczebnego przeciwokrętowego kierowanego pocisku rakietowego XATM-84N Harpoon Block II+ z samolotem F-16D Block 52P. Pocisk ten został wdrożony do eksploatacji w 2017, a jego nosicielami są samoloty wielozadaniowe F/A-18E/F Super Hornet używane przez US Navy.
Integrację zrealizowano opracowując moduł, który ułatwiał łączność między pociskiem a samolotem bez konieczności dokonywania jakichkolwiek modyfikacji, umożliwiając F-16 rozpoznanie pocisku, a Harpoonowi odbieranie sygnałów z komputerów pokładowych samolotu.
Dzięki takiemu rozwiązaniu przyspieszono proces integracji, znacznie skracając czas i umożliwiając szybsze, bardziej efektywne uzbrojenie samolotu. Według wojska głównym celem tego przedsięwzięcia było wykazanie, że szybką integrację uzbrojenia ze statkami powietrznymi US Air Force można zrealizować poprzez modyfikację oprogramowania pośredniczącego, bez konieczności przeprowadzania długotrwałych modyfikacji nosiciela. Dzięki temu możliwe będzie skrócenie czasu integrowania nowych typów uzbrojenia, które dotychczas zajmowało nawet kilka lat (F/A-18E z pociskami XAIM-174B, 2024-07-04).
Harpoon stanowi uzbrojenie samolotów ZOP P-3 Orion i P-8 Poseidon, wielozadaniowych AV-8B Harrier II i F/A-18 Hornet oraz bombowców B-52H. Zintegrowanie go z F-16 daje Amerykanom nowe zdolności przydatne w potencjalnym konflikcie z ChRL, który według założeń Pentagonu ma w pierwszym etapie być bitwą morsko-powietrzną na rozległych akwenach Pacyfiku.