Sekretarz ds. Zamówień Obronnych Wielkiej Brytanii Maria Eagle potwierdziła, że integracja rodzimych pocisków dalekiego zasięgu MBDA SPEAR Capability 3 jest opóźniona o prawie dekadę. Jej ukończenie planowano pierwotnie na 2024. Później ten termin przesunięto na 2028. Teraz w brytyjskim parlamencie Maria Eagle stwierdziła, że F-35B nie będzie miał możliwości wykonywania dalekich uderzeń powietrze-ziemia przed początkiem lat 2030.
- Program rozwoju broni powietrze-ziemia SPEAR Capability 3 jest obecnie poddawany ponownej ocenie. Jej wynik ma być opublikowany pod koniec 2025. Dopóki nie zostanie zatwierdzony, daty zawarte w programie są uważane za robocze i mało wiarygodne. Szacunkowy obecny termin gotowości do służby to początek lat 1930. – napisała Maria Eagle w odpowiedzi na pytanie Bena Obese-Jecty’ego, konserwatywnego posła z Huntingdon.
MBDA SPEAR 3 (Selective Precision Effects At Range) to mały pocisk manewrujący o długości 1,8 m (ok. połowa długości Storm Shadow). Masa SPEAR 3 wynosi ok. 90 kg. Pociski są uzbrojone w głowicę wielomodową i programowalny zapalnik. Ich zasięg przekracza 140 km.
Pociski SPEAR 3 zostały zaprojektowane specjalnie do współpracy z czujnikami i wewnętrznymi komorami uzbrojenia F-35. Są przewidziane do operowania w rojach. Mają być używane do tłumienia/niszczenia obrony powietrznej przeciwnika spoza jej zasięgu (SEAD/DEAD).
Opóźnienia w programie SPEAR 3 dodatkowo komplikują sytuację RAF ze względu na decyzję o niezintegrowaniu pocisku manewrującego StormShadow z brytyjskimi F-35B. Co więcej, nie planuje się dla nich żadnej innej broni powietrze-ziemia dalekiego zasięgu.