W sierpniu 2010 USMC zdecydował o przyjęciu do uzbrojenia samopowtarzalnego karabinu wyborowego KAC SR-M110, zaś w połowie stycznia 2011 broń trafiła w ręce marines. Nowa konstrukcja ma zastąpić dotychczas używane M39 EMR i Mk 11 Mod 0.
W ramach zainicjowanego w 2008 programu Rapid Engagement Precision Rifle (REPR) marines rozpoczęli poszukiwania nowego, samopowtarzalnego karabinu wyborowego, który miałby osiągać celność 1-2 MOA na dystansie 800-1000 m. Podobnie, jak w przypadku karabinka maszynowego M27 IAR (HK416D165RS), również nowa broń miała być gotowym, komercyjnym produktem.
Na SHOT Show pokazano wybraną przez Korpus Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych (USMC), odmianę samopowtarzalnego karabinu wyborowego KAC SR-M110 SASS. Konstrukcja ta we wrześniu 2005 została przyjęta do uzbrojenia US Army jako M110 w ramach programu Semi-Automatic Sniper System (SASS). Od 2008, kiedy trafiła w ręce pierwszych żołnierzy służących w Afganistanie, uzupełnia, i w coraz większej mierze zastępuje, w wojskach lądowych powtarzalny karabin M24.
M110 SASS to odmiana SR-25, czyli przekonstruowanego i unowocześnionego pod koniec lat 1980. karabinu automatycznego AR-10, stworzonego przez Eugene M. Stonera w 1955. Zmodyfikowana i zmniejszona wersja tego ostatniego, strzelająca nabojem 5,56 mm x 45 trafiła w latach 1960. do uzbrojenia armii amerykańskiej jako M16.
W połowie lat 1980. Stoner rozpoczął współpracę z ulokowanym na Florydzie przedsiębiorstwem Knight's Armament Company (najbardziej znaną z opracowania mocowanych w miejscu oryginalnego łoża zespołów szyn montażowych RIS/RAS do karabinków M16 i M4), która dała w efekcie samopowtarzalny SR-25. Około 60% elementów tej konstrukcji jest wymiennych z M16, identyczne jest rozmieszczenie wszystkich manipulatorów i czynności obsługowe. Bronią w pierwszej kolejności zainteresowały się na początku lat 1990. wojska specjalne, które zakupiły partię SR-25, a następnie jej odmiany rozwojowej, Mk 11 Mod 0. Konstrukcja ta jest również wykorzystywana przez polską jednostkę GROM.
Dowództwo USMC zatwierdziło wprowadzenie do uzbrojenia M110 SASS w sierpniu 2010. W dokumencie tym podano, że broń kal. 7,62 mm ma służyć do szybkiego, precyzyjnego rażenia celów na dystansie do 800 m. Warto zauważyć, że w myśl zapisów ta wartość nie oznacza maksymalnego skutecznego zasięgu karabinu, czyli największej odległości z jakiej broń jest w stanie trafić cel wielkości człowieka, ale maksymalny zasięg, na którym za pomocą M110 będzie można szybko zwalczać tego rodzaju przeciwnika, bez ograniczeń celności.
Nowa broń ma być uzupełnieniem powtarzalnych karabinów M40A5 i następcą - w pierwszej kolejności - samopowtarzalnych M39 Enhanced Marksman Rifle (odmiana M14 z nowym łożem z zestawem szyn montażowych i składaną kolbą) wymienianych w stosunku 1 do 1 oraz Mk 11 Mod 1. Do nowej broni ma być używany celownik optyczny M8541A SSDS (Scout Sniper Day Scope), czyli Premier Rectile/Schmidt & Bender 3-12x50 PMII LPDT z krzyżem Mil-Dot drugiej generacji na pierwszym planie. Konstrukcja otrzymała NSN 1005-01-586-0114.
Całkowite zamówienie w ramach programu REPR, nad którym pieczę ma kpt. Carlos Cuevas, obejmuje dostawy blisko 2,6 tysiąca M110 SASS. Do października 2010 USMC odebrał 250 karabinów, a w każdym kolejnym miesiącu ma otrzymywać około 75 dalszych M110. Broń w pierwszej kolejności (od kwietnia do końca 2011) ma trafić do wybranych kursów szkolenia, zaś następnie do jednostek służących poza granicami kraju. W drugiej kolejności (w ramach drugiego kontraktu na 785 karabinów, którego podpisanie ma nastąpić pod koniec 2011) trafi do jednostek w kraju, jak również magazynów mobilizacyjnych, co ma nastąpić do końca 2012.