Do uzbrojenia chińskich wojsk lotniczych wszedł nowy ciężki bombowiec Xian H-6K. To głęboko zmodernizowany H-6, czyli chińska kopia sowieckiego Tu-16.
Nowy bombowiec jest napędzany nowymi silnikami, w jego strukturze zastosowano na dużą skalę kompozyty, całkowicie wymieniono awionikę i systemy uzbrojenia. W miejsce chińskich silników Zian WP8 o ciągu 93,2 kN zastosowano rosyjskie Saturn D-30KP2 o ciągu 118 kN. Dzięki ich lepszej ekonomice wzrósł zasięg bombowca. W związku z większym zapotrzebowaniem na powietrze powiększono wloty umieszczone po bokach kadłuba. Docelowo napęd H-6K mają stanowić rodzime silniki WS-18.
Chińskie wytwórnie coraz lepiej radzą sobie z technologiami kompozytowymi. W H-6K struktury kompozytowe zastosowano przede wszystkim w kadłubie. Nowa awionika obejmuje wyposażenie kabiny glass cockpit. Dzięki niej można było zrezygnować z nawigatora.
Udźwig uzbrojenia H-6K wynosi 12 t. W zmodernizowanym bombowcu zrezygnowano z 23-mm działka umieszczonego w tylnej części kadłuba. Jego miejsce zajęły systemy walki radioelektronicznej. H-6K może przenosić do 6 pocisków samosterujących CJ-10A o zasięgu do 2 tys. km - zmodyfikowanych kopii sowieckich H-55. Mogą one przenosić głowice konwencjonalne lub jądrowe.
Pierwszy licencyjny Tu-16 Chińczycy wyprodukowali w 1959. Kopia, czyli H-6, powstała w 1968. W sumie w ChRL zbudowano ok. 150 Tu-16 i H-6. W uzbrojeniu chińskich wojsk lotniczych pozostaje obecnie ok. 120 bombowców H-6 różnych wersji.
W wersji podstawowej H-6 ma promień działania do 1,8 tys. km. W H-6K zasięg zwiększono do ponad 3 tys. km. Stało się to możliwe nie tylko dzięki nowym silnikom, ale także wskutek umieszczenia w miejscu dotychczasowych komór uzbrojenia zbiorników paliwa i przeniesieniu podwieszeń pocisków samosterujących pod skrzydła.
Prototyp H-6K oblatano 5 stycznia 2007. Do tej pory wyprodukowano nie więcej niż 12 bombowców tego typu.
