30 mln zł oszczędności rocznie planuje osiągać, począwszy od 2013, zarząd Bumar Elektronika. Spółka powstała z połączenia Przemysłowego Instytutu Telekomunikacji, CNPEP Radwar oraz PPPU Dolam.
Połączenie trzech przedsiębiorstw zrealizowano w ciągu 14 miesięcy, rejestrując nowy podmiot w ostatnim dniu grudnia ubiegłego roku. Po spotkaniu udziałowców i uzyskania ich akceptacji dla zmiany nazwy, spółka będzie używała - już oficjalnie - nazwę Bumar Elektronika S.A., począwszy od 1 marca bieżącego roku.
Przejęcie Radwaru i Dolamu przez PIT (bo taką metodę fuzji uznano za najbardziej efektywną), pozwoliło na racjonalizację bazy produkcyjnej, komasację posiadanych obiektów i zmniejszenie zatrudnienia.
To ostatnie, choć bolesne dla pracujących, było niezbędne z punktu widzenia konkurencyjności i poprawy bardzo niskiej rentowności dotychczas odrębnych spółek. Zwolnienia objęły ok. 550 osób i dotyczyły wyłącznie pionów pomocniczych, z reguły dublujących się w trzech podmiotach nowej spółki. Fakt, że proces ten zrealizowano bez żadnych protestów i uzyskano porozumienie społeczne ze związkami zawodowymi, było jednym z największych sukcesów fuzji. Obecnie w Bumar Elektronika pracuje 1271 osób.
Proces pozwolił także na komasację obiektów. Większość zatrudnionych w PIT już przeniosła się do budynków Radwaru, dysponujących lepszym wyposażeniem. Zwolniony budynek nr 2 zostanie wykorzystany jako biurowiec Grupy Bumar. Z kolei we Wrocławiu pracownicy filii PIT przeniosą się do obiektów byłego Dolamu.
Wszystkie te przedsięwzięcia doprowadzą do znacznych oszczędności. Ze względu na konieczność poniesienia nakładów, związanych z fuzją, w ubiegłym roku proces integracji zakończył się stratą ponad 8 mln zł, co doprowadziło do zmniejszenia zysku do zaledwie 3,9 mln zł przy obrocie nieco ponad 172 mln zł (dane przybliżone, dokładnych wyników finansowych jeszcze brak).
Szacuje się jednak, że już w bieżącym roku oszczędności dadzą ok. 8 mln, zaś w 2013 - ponad 30 mln zł. Poprawi to nie tylko rentowność, ale umożliwi zwiększenie nakładów inwestycyjnych.
Fuzja miała na celu nie tylko zmniejszenie kosztów, ale wiąże się z przyjęciem nowej strategii rozwoju. Jej cele można sprowadzić do kilku haseł: zwiększenia eksportu, produkcji na rynek cywilny oraz oferowania głównemu odbiorcy - wojsku - lepszych produktów.