31 sierpnia rząd przyjął Strategię konsolidacji i wspierania rozwoju polskiego przemysłu obronnego w latach 2007 - 2012 (patrz Przemysł bez strategii). W ostatniej fazie prac wprowadzono kilka zmian. W jeszcze większym stopniu rząd chce postawić na eksport uzbrojenia, szczególnie do krajów Azji Południowo-Wschodniej. Udział rodzimego przemysłu w dostawach uzbrojenia dla MON ma spaść z 59% do zaledwie 34%!
Oznacza to w praktyce zrzucenie przez rząd odpowiedzialności za przemysł zbrojeniowy na same przedsiębiorstwa, czyli powrót do złej praktyki sprzed kilku lat. Mimo zawartych w Strategii... obietnic wsparcia eksportu, trudnego do zweryfikowania w praktyce. Strategia... w ostatecznej postaci oznacza rezygnację z dołączenia do przodujących państw zachodnich, gdzie dostawy dla własnych armii są podstawą funkcjonowania rodzimego przemysłu, i oznacza zwrot w kierunku modelu rosyjskiego, utrzymującego się głównie z eksportu.
Do Strategii... wpisano kilka akapitów związanych z wymaganiami Unii Europejskiej i Strategii Rozwoju Kraju 2007-1012, dotyczących m.in. wzrostu konkurencyjności i innowacyjności czy budowy zintegrowanej wspólnoty społecznej. Dokument nie przewiduje dalszych zwolnień w branży, a nawet mówi o możliwości wzrostu zatrudnienia. Hasłem przemian ma być zrównoważony rozwój.
Strategia... ma być co roku poddawana przeglądom i ewentualnym korektom. Monitoring ma prowadzić Ministerstwo Gospodarki. Jego sprawozdanie ma być do końca kwietnia każdego roku przedkładane Radzie Ministrów.
Specjalną rolę przypisano MON. Ma ono otrzymać, poprzez zapisy ustawowe i w statucie Bumaru, uprawnienia do zgłaszania sprzeciwu wobec decyzji naruszających zakres zadań wykonywanych na rzecz Sił Zbrojnych przez wojskowe zakłady produkcyjno-remontowe (wzp-r). Wzp-r, które wejdą w skład Grupy Bumar będą prawdopodobnie zarządzane w ramach oddzielnej podgrupy (spółki).
Jako główne źródła finansowania działalności przedsiębiorstw zbrojeniowych i restrukturyzacji sektora Strategia... wskazuje przychody ze sprzedaży produkcji i usług odbiorcom krajowym (MON i MSWiA) równe w skali roku 2,5-2,1 mld zł (tendencja ma być spadkowa) i przychody z eksportu uzbrojenia wartego 1,4-2,0 mld zł. MNiSW ma finansować prace badawczo-rozwojowe kwotą 0,5 mld zł (2,5 mld zł w ciągu 3-5 lat przewidywanych przez Program badań naukowych i prac rozwojowych na rzecz polskiego przemysłu obronnego), a MON dodawać 140 mln zł rocznie. 515 mln zł mają przynosić zobowiązania offsetowe (?), a 160 mln zł przychody z prywatyzacji przedsiębiorstw sektora (plan na 2008). Dotacje na utrzymanie zdolności produkcyjnych i remontowych (Plan Mobilizacji Gospodarki, aktualnie w praktyce zlikwidowany) mają wynosić średnio 100 mln zł (w 2008 - 84 mln zł).
Nie jest jasne, czy i w jaki sposób Strategia... będzie realizowana. Wątpliwości pojawiły się już w kilka dni od jej przyjęcia. Według Strategii..., do 2012 skonsolidowany Bumar ma zostać przekształcony w spółkę akcyjną. Tymczasem na konferencji podczas MSPO 2007, zaledwie cztery dni po przyjęciu dokumentu przez rząd, wiceminister gospodarki Paweł Poncyliusz stwierdził, że już do 2010 na giełdę ma trafić 25% udziałów [akcji?] spółki. Powiedział też, że celem konsolidacji jest łatwiejszy dostęp do pozyskania inwestorów na rynkach trzecich. Wiceminister Poncyliusz od początku swego urzędowania zmierzał do kontynuowania wyprzedaży polskich przedsiębiorstw zbrojeniowych. Najwyraźniej próbuje kontynuować ten kierunek nawet wbrew strategii przyjętej przez własny rząd.