Podczas House Army Caucus Breakfast w Waszyngtonie przedstawiciele US Army zaprezentowali wizję pocisku hiperdźwiękowego – C-HGB (Common-Hypersonic Glide Body), który ma stanowić uzbrojenie lądowego systemu LRHW (Long Range Hypersonic Weapon). Program jest realizowany przez Army Hypersonic Project Office przy współpracy z Lockheed Martinem. Nadzoruje go Army Rapid Capabilities and Critical Technologies Office wspólnie m.in. z Sandia National Laboratory Departamentu Energii i MDA (Missile Defense Agency) oraz Dynetics Technical Solutions (DTS).
Obecna koncepcja LRHW przewiduje użycie rakiety na stały materiał pędny średniego zasięgu AUR (All-Up-Round) z blokiem bojowym C-HGB Block 1. Pierwotnie nad AUR i C-HGB pracowało Sandia National Laboratory (Lasery bojowe i pociski hiperdźwiękowe USA, 2019-05-29), które przekazało wyniki Lockheed Martinowi i DTS, odpowiadającym za kontynuowanie badań i rozwoju. Hiperdźwiękowa głowica bojowa ma być wykorzystana nie tylko na rzecz US Army, ale także US Air Force i US Navy.
Lockheed Martin na opracowanie i zbudowanie prototypu LRHW uzyskał w sierpniu 2019 kontrakt o wartości 347 mln USD. Sam C-HGB jest projektowany i budowany za 352 mln USD przez DTS. Testy prototypów kompleksu mają rozpocząć się w połowie 2021. Pierwsza bateria LRHW ma wejść do linii w 2023.
AUR ma średnicę 887 mm. Ma startować z kontenera o długości ok. 10 m. Dwa takie kontenery mają być przewożone na podwoziu kołowym 8x8 Oshkosh M983A4. Zasięg pocisku jest szacowany nieoficjalnie na 3-4 tys. km. Prędkość C-HGB ma przekraczać Ma5.
Użycie LRHW ma być kontrolowane przez standardowy system kierowania ogniem amerykańskiej artylerii – AFATDS 7.0. Bateria kompleksu ma składać się z czterech wyrzutni i pojazdu dowódczego.