W Fort Sill zaprezentowano koncepcję użycia amerykańskiej artylerii rakietowej w regionie Indo-Pacyfiku. Nowością było pokazanie koncepcji autonomicznej wyrzutni współpracującej z systemami załogowymi.
Pokazany w ramach prezentacji materiał ukazał proponowany sposób użycia systemów rakietowych w operacji wielodomenowej na wyspach Indo-Pacyfiku. Zakłada on rozmieszczanie na wyspach, z użyciem lotnictwa transportowego, artylerii rakietowej dalekiego zasięgu. Uzbrojenie to ma umożliwić zwalczanie okrętów i systemów antydostępowych przeciwnika znajdujących się w jego zasięgu.
W nagraniu pokazano transport dwóch wyrzutni za pomocą dwóch samolotów C-130 Hercules. Jedną z nich był M142 HIMARS, drugą zaś był nowo opracowywany bezzałogowy system Autonomous Multidomain Launcher (AML), konstrukcyjnie wywodzący się z HIMARS. Obydwie wyrzutnie działały w ramach tzw. manned-unmanned team. Uzbrojone były w nowej generacji pociski PrSM, w tym także o zwiększonej donośności (PrSM osiągnął dystans 400 km, 2021-05-13). Po wykonaniu zadania ogniowego wyrzutnie wróciły na pokłady samolotów i zostały przemieszczone w inny rejon.
Prezentacja obejmowała również trwającą 1 h 15 min symulację działań artylerii rakietowej przeprowadzoną przez personel 18th Field Artillery Brigade z Fort Bragg, użytkującą na co dzień HIMARS. W ramach prezentacji symulowano wystrzelenie siedmiu pocisków PrSM oraz niesprecyzowanej liczby pocisków krótszego zasięgu.
System AML pokazany w prezentacji wyposażony został w zestaw kamer, układ odbioru sygnału GPS, lidar i moduł sterowania, zapewniające możliwość autonomicznego przemieszczania się. W tylnej części pojazdu-wyrzutni zamontowano dwa moduły wyrzutni umożliwiające stosowanie pocisków GMLRS i PrSM. Ponadto AML wyposażono w cyfrowy system kierowania ogniem. Usunięcie kabiny załogi ma pozwalać na zwiększenie zapasu przenoszonej amunicji. Zaletami stosowania systemów autonomicznych jest odciążenie żołnierzy, redukcja ryzyka i dłuższy czas utrzymywania gotowości bojowej.