Wczoraj rozpoczęła się dwudniowa wizyta indyjskiego wiceministra obrony, Pradeepa Kumara w Chinach. To najwyższy rangą przedstawiciel władz wojskowych, odwiedzających ChRL, w historii wzajemnych kontaktów.
Obecną wizytę poprzedziły dwa spotkania na niższym szczeblu w 2008 i 2009. Celem tych negocjacji jest zmniejszenie rosnącego napięcia między obu krajami, na tle rozbudowy potencjału chińskich sił zbrojnych, a szczególnie marynarki wojennej w rejonie Oceanu Indyjskiego.
Wywołuje on zrozumiałe zaniepokojenie władz w New Dheli i już sprowokował lokalny wyścig zbrojeń (zobacz: Indyjski przetarg na samoloty pokładowe, Rosjanie proponują atomowe OP). W rzeczywistości bowiem, to nie Pakistan, a Chiny są największym, potencjalnym zagrożeniem dla Indii i rozwój sił zbrojnych tego państwa jest ukierunkowany przede wszystkim na zneutralizowanie zagrożenia z północy, a dopiero potem z zachodu.
Obecna wizyta ma wymiar głównie informacyjny. Jednocześnie ma zapewnić poprawę bezpieczeństwa na granicy, w rejonie terenów spornych, o niebagatelnej powierzchni aż 125 tys. km², przy czym Pekin rości pretensje do 92 tys. km², czyli trzeciej części powierzchni Polski. Są to jednak z reguły tereny górskie, a problem ma korzenie historyczne, wynikające z braku dokładnego wytyczenia granic na obszarach niezamieszkałych lub zajmowanych przez plemiona, które tylko w sposób symboliczny uznawały zwierzchnictwo jednej ze stolic, a czasem nawet jednocześnie obu.
Zatargi o część tych terenów doprowadził już do miesięcznych walk w 1962, zakończonych sukcesem strony chińskiej. W czasie obecnych rozmów poruszono również kwestię niedawnej rozbudowy instalacji wojskowych po obu stronach granicy.
Okres wzrastającego napięcia w wymiarze wojskowym przypadł na czas poprawy stosunków politycznych między obu państwami. Ich przejawem było podpisanie w 2006 porozumienia o współpracy wojskowej, zakładającego wymianę informacji i bezpośrednią współpracę w dziedzinie zwalczania terroryzmu oraz piractwa, prowadzenia akcji poszukiwawczo-ratowniczych, jak również otwierający drogę do pierwszych w historii, wspólnych ćwiczeń. Odbyły się one w październiku 2007 (zobacz: Indyjsko-chińskie ćwiczenia).
W trakcie bieżących rozmów poruszono kwestię kolejnych, wspólnych manewrów. Obie strony uważają bowiem, że zacieśnienie wzajemnych stosunków wojskowych może pomóc w zmniejszeniu napięcia i podejrzliwości, wynikających z rozbudowy potencjałów militarnych obu krajów.