W piątek, 4 października 2024 najnowszy samolot Aeroklubu Krakowskiego Tecnam P2008 JC MkII Premium Edition oficjalnie otrzymał historyczne znaki rejestracyjne SP-AGW, noszone niegdyś przez bardzo zasłużoną dla tego aeroklubu Wilgę.
Zakupiony przez Aeroklub Krakowski Tecnam został wyprodukowany w 2018 i od tamtej pory był eksploatowany w aeroklubie w Vilshofen w Niemczech ze znakami D-ENML, skąd 8 września 2024 został przebazowany na lotnisko Aeroklubu Krakowskiego w Pobiedniku Wielkim.
W momencie zakupu miał spędzone w powietrzu 1900 mth, a pozostały nalot wynosił 10 100 mth. W Aeroklubie Krakowskim ma być wykorzystywany do szkolenia pilotów i wykonywania lotów samodzielnych.
W ramach zapoczątkowanej jakiś czas temu w Aeroklubie Krakowskim tradycji ponownego nadawania znaków rejestracyjnych zasłużonych historycznie dla tego aeroklubu statków powietrznych, Tecnam otrzymał znaki rejestracyjne SP-AGW, noszone kiedyś przez samolot PZL-104 Wilga 35A, który został wyprodukowany w 1985 i w następnym roku trafił do Aeroklubu Krakowskiego.
Egzemplarz ten wyznaczono do udziału w V Samolotowych Mistrzostwach Świata w Lataniu Rajdowo-Nawigacyjnym w Castellon de la Plana w Hiszpanii, podczas których organizatorzy zaplanowali trasy nawigacyjne o długości około 700 km, dlatego, podobnie jak 2 inne Wilgi mające wziąć udział w tych zawodach, wyposażono go w dodatkowy zbiornik paliwa. Rozgrywane od 29 do 31 maja 1986 mistrzostwa wygrała załoga w składzie pilot Krzysztof Lenartowicz z Aeroklubu Krakowskiego i nawigator Janusz Darocha z Aeroklubu Częstochowskiego, latająca właśnie egzemplarzem ze znakami SP-AGW. W zawodach tych, w których wzięło udział 57 załóg z 10 państw, Polacy zdobyli także złoty medal drużynowo.
W następnym roku, rozgrywane od 3 do 11 maja II Międzynarodowe Mistrzostwa Węgier w Lataniu Precyzyjnym w Bekescabie wygrał pilotujący tę samą Wilgę Marian Wieczorek, a jego brat Wacław – również startujący na SP-AGW – był trzeci.
Początkowo egzemplarz ten nosił standardowe, biało-czerwone malowanie z logotypem Aeroklubu PRL na ogonie, ale w 1991 Wilga, zwana do tej pory od końcowych liter swoich znaków rejestracyjnych Golf Whiskey, otrzymała zaprojektowane przez pracującego w Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie świetnego grafika lotniczego Marka Radomskiego, unikatowe, krakowskie malowanie w jasnoniebieskim kolorze z tradycyjnym krakowskim pawim piórem namalowanym wzdłuż kadłuba i kończącym się na stateczniku pionowym oraz logotypem Aeroklubu Krakowskiego na masce silnika, zyskując przydomek Pawie Oczko (błękitne malowanie płatowca wykonano w zakładach remontowych w Krośnie, natomiast motyw pawiego pióra naniesiono już na lotnisku w Pobiedniku Wielkim).
W tym samym roku Wilga SP-AGW wzięła udział w XXXIV Samolotowych Nawigacyjnych Mistrzostwach Polski Seniorów i rozgrywanych jednocześnie XXI Samolotowych Nawigacyjnych Mistrzostwach Polski Juniorów. Podczas zawodów tych na zmianę pilotowali ją Jerzy Markiewicz, który zdobył tytuł Wicemistrza Polski Juniorów, i Marian Wieczorek, który po raz ostatni uczestniczył w Mistrzostwach Polski, plasując się na 10. miejscu i w ten sposób kończąc swoją karierę sportową.
Poza udziałem w zawodach, w tym rozegranych w sierpniu 1998 w Pobiedniku Wielkim III Mistrzostwach Europy w Lataniu Rajdowym, w których wzięło udział 37 załóg z 9 państw, na co dzień Wilga SP-AGW była w wykorzystywana do ciężkiej pracy w Aeroklubie Krakowskim. Wykonywała loty szkolne (w tym: metodyczne, szkolenia nocne, w trudnych warunkach atmosferycznych i loty laszujące na typ), holowała szybowce, w tym na wieloholu, wykonywała loty widokowe i na festynach, w tym na krakowskich błoniach.
W 2002 udziałem w Locie Południowo-Zachodniej Polski im. Franciszka Żwirki za sterami Wilgi SP-AGW swoją karierę zawodnika sportowego zakończył Krzysztof Lenartowicz (61. LPZP zakończony, 2024-06-24).
Później, przez kilka lat rozebrana, ale znajdująca się cały czas pod opieką mechaników, Wilga stała w przybudówce hangaru szybowcowego na lotnisku w Pobiedniku Wielkim. Niestety, Aeroklubu Krakowskiego nie było wówczas stać na kosztowny remont płatowca w celu przedłużenia resursu i w październiku 2011 Wilga SP-AGW trafiła do Muzeum Narodowego Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego w Szreniawie, gdzie można ją oglądać wzbogaconą o nietypowe dla niej wyposażenie agrolotnicze.
Krakowska Wilga SP-AGW doczekała się też upamiętnienia w postaci modeli. Standardowe, biało-czerwone malowanie znalazło się w zestawach w skali 1:72, w tym wykonanym metodą formowania próżniowego w 1988 przez OBR WAKU Łódź i wtryskowym ukraińskiego przedsiębiorstwa Amodel z 2000, natomiast malowanie z pawim oczkiem znalazło się w kartonowym zestawie w skali 1:48, wydanym przez SO-Wydawnictwo.
Co ciekawe, Wilga nie była pierwszym polskim samolotem aeroklubowym noszącym znaki rejestracyjne SP-AGW. Przed II wojną światową nosił je Hanriot H.28, a po niej Piper L-4.