MAK (Międzypaństwowy Komitet Lotniczy) opublikował raport końcowy o katastrofie z 5 maja 2019 samolotu pasażerskiego SSJ 100 (RRJ-95), zn. rej. RA-89098, linii lotniczych Aerofłot, w której zginęło 41 osób (Katastrofa SSJ 100, 2019-05-05). Według ustaleń komisji, główną przyczyną katastrofy było błędne działanie dowódcy statku powietrznego podczas lądowania. Gwałtownie i chaotycznie poruszał on drążkiem sterowym, blokując go w skrajnych położeniach. Skutkowało to trzema silnymi uderzeniami samolotu w pas startowy. Podczas drugiego i trzeciego uderzenia siła działająca na konstrukcję znacznie przekroczyła dopuszczalne wartości, co doprowadziło do zniszczenia kluczowych elementów konstrukcyjnych płatowca, dekompresji zbiorników paliwa, wycieku paliwa i w konsekwencji pożaru.
Lot Suchoja Superjet 100 (SU-1492) odbywał się z Szeremietiewa pod Moskwą do Murmańska. 6 minut po starcie samolot wszedł w obszar burzy, co spowodowało porażenie prądem, w wyniku którego rozłączył się autopilot, a układ sterowania przeszedł w tryb ręczny (DIRECT MODE). Załoga podjęła wówczas decyzję o powrocie na lotnisko startu.
Podwozie SSJ 100 zostało opracowane przez francuską Safran Landing Systems. W konstrukcji zastosowano sworznie zabezpieczające, które łamią się pod wpływem dużych obciążeń, minimalizując uszkodzenia płatowca. W przypadku awaryjnego lądowania obliczona prędkość pionowa opadania w chwili pierwszego kontaktu wyniosła 3,2 m/s. Energia pochłonięta przy pierwszym kontakcie przekroczyła limity robocze, ale nie osiągnęła limitów projektowych (3,74 m/s). Konstrukcja nie została uszkodzona. Jednak podczas drugiego lądowania przeciążenie pionowe osiągnęło wartość co najmniej g5,85, a obliczona prędkość opadania wyniosła 4,2 m/s. Obciążenie podwozia głównego osiągnęło 1111 kN (113,3 t). Tymczasem sworznie zabezpieczające mocujące podwozie główne do dźwigara tylnego skrzydła ulegają zniszczeniu pod wpływem obciążenia pionowego przekraczającego 981 kN. Doprowadziło to do ich ścięcia. Trzecie uderzenie nastąpiło przy przeciążeniu g5,0 i prędkości pionowej 6,1 m/s. Wskutek tego nastąpiło zniszczenie kesonów skrzydeł i wyciek paliwa. Zapaliło się ono na skutek tarcia i iskier lub kontaktu z gorącymi elementami konstrukcyjnymi. Pożar szybko rozprzestrzenił się na kabinę pasażerską, powodując śmierć większości znajdujących się w niej osób.