Superlekki bsl Zephyr pobił rekord długości lotu. Pozostaje w powietrzu już ponad tydzień, a ma latać jeszcze drugie tyle.
Bsl wystartował do rekordowego lotu w poprzedni piątek, 9 lipca o 6:41, z poligonu US Army Yuma Proving Ground w Arizonie. Zephyr jest na tyle lekki, że może startować po krótkim rozbiegu, unoszony przez trzech ludzi. W ciągu pierwszej doby wznosi się na wysokość ponad 12 km, a później osiąga 18 km. Każdej nocy, gdy jego ogniwa słoneczne nie ładują akumulatorów, traci ok. 6 km wysokości.
W obecnie testowanej wersji Zephyr ma rozpiętość 22,5 m i jest o ok. 50% większy od poprzednika. Bsl został skonstruowany przez brytyjską kompanię badawczą QinetiQ, sprywatyzowaną kilka lat temu w aferalnych okolicznościach (Skandal wokół prywatyzacji QinetiQ, 2007-11-23). Jest zasilany amorficznymi, krzemowymi ogniwami słonecznymi, o grubości papieru. W dzień ładują one akumulatory litowe, opracowane przez Sion Power Inc. Masa Zephyra wynosi ok. 50 kg, a udźwig nie przekracza 4 kg. Bsl zbudowano z kompozytów węglowych. Napędzają go dwa silniki elektryczne.
Poprzedni rekord, ustanowiony przez wcześniejszą wersję Zephyra w sierpniu 2008, wynosił 83 godziny 37 minut (Rekordowy lot solarnego bezpilotowca, 2008-08-25). Rekordy Zephyrów mają charakter nieoficjalny. Oficjalny rekord długotrwałości lotu bezpilotowców należy do amerykańskiego RQ-4A Global Hawk. Został ustanowiony w 2001 i wynosi 30 h 24 min.
Zephyr może latać miesiącami. Jest więc nazywany wiecznym samolotem. Jednak menedżerowie QinetiQ zdecydowali, że zostanie sprowadzony na ziemię po 2 tygodniach lotu, prawdopodobnie w przyszły piątek.
Zephyr leci z prędkością 45 km/h. Porusza się w obszarze kwadratu o boku ok. 60 km. Jego kamera obejmuje obszar o powierzchni ok. 400 km2. Zgodnie z ideą konstruktorów, seryjne bsl tego typu mają uzupełniać satelity nie tylko w zadaniach rozpoznawczych, ale i telekomunikacyjnych.
Poligon Yuma Proving Ground leży na pustyni Sonora, 32° na północ od równika. To o tej porze roku optymalne miejsce pod względem ilości energii dostarczanej przez Słońce. Jeśli Zephyr doczeka się produkcji seryjnej, będzie musiał być znacznie udoskonalony, by latać także w innych miejscach.