Rosyjskie media poinformowały wczoraj o ratyfikowaniu 26 stycznia przez niższą izbę parlamentu umowy między Moskwą a Mińskiem, o wzajemnych dostawach wyposażenia wojskowego.
Umowa stanowi o zagwarantowaniu dostaw uzbrojenia, sprzętu wojskowego, materiałów podwójnego przeznaczenia i materiałów cywilnych, niezbędnych do realizowania produkcji specjalnej i remontów sprzętu w czasie zagrożenia oraz wojny.
Porozumienie ma jednocześnie harmonizować przygotowania do mobilizacji gospodarki w obu krajach.
Umowę podpisano 10 grudnia 2009 w Moskwie. Jest ona kolejny krokiem do integracji systemów wojskowych obu państw. Przypomnijmy, że należą one do Organizacji Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym, do którego przystąpiła w latach 1990. część republik posowieckich. Jedncoześnie Moskwa i Mińsk prowadzą działania, znacznie wykraczające poza zapisy tego traktatu.
W 2000 powstało Państwo Związkowe Rosji i Białorusi (przy czym już w 1996 i 1997 zawarto porozumienia, najpierw o stowarzyszeniu, a potem o związku obu krajów). Mimo cyklicznie występujących napięć politycznych i gospodarczych, państwo to prowadzi skuteczną politykę zacieśniania współpracy wojskowej. Oprócz wspólnej grupy wojsk, w 2009 wprowadzono jednakowe programy szkolenia oficerów, ujednolica się również struktury.
W tym samym roku Rosja i Białoruś podpisały umowę o budowie wspólnego systemu obrony powietrznej. W jej ramach terytorium białoruskie jest wysuniętym obszarem obrony. Według ówczesnego dowódcy rosyjskich WWS, gen. Aleksandra Zielina, są na nim instalowane radiolokatory, zdolne do wykrywania nisko lecących celów - od Bałtyku do Ukrainy. W skład jednolitego systemu wchodzi 5 jednostek lotniczych, 10 jednostek rakietowych, 5 radiotechnicznych i jedna wre - rozlokowane na Białorusi, w Obwodzie Kaliningradzkim i na zachodzie Rosji (zobacz: Zapad-2009).