Do końca 2014 filipińskie siły zbrojne mają wprowadzić 400 nielicencyjnych, amerykańskich kopii rosyjskiego ręcznego granatnika przeciwpancernego Airtronic RPG-7 (USA).
Nowe uzbrojenie przeciwpancerne określane mianem LRR będzie trafiało od połowy do końca 2014 do jednostek zmechanizowanych i specjalnych. Zastąpi w nich amerykańskie działa bezodrzutowe: 26 będących w służbie 57-mm M18 i 186 nadal używanych 90-mm M67. Warto dodać, że M18 powstały w 1945 i były używane jeszcze podczas II wojny światowej, a M67 w 1961.
Pierwotne zamówienie Filipin miało objąć dwie partie nowej broni. Pierwsza miała liczyć 355 sztuk z 4800 nabojami za 95 mln filipińskich peso (6,48 mln zł), druga – 744 granatników przeciwpancernych wraz z amunicją za 407 mln peso (27,76 mln zł) kupowanych w ramach amerykańskiego programu Foreign Military Sales, co ograniczało wybór jedynie do broni produkowanej w Stanach Zjednoczonych.
Ostatecznie ze względów ograniczeń budżetowych kupiono 400 kopii RPG-7 (USA) dla oddziałów zmechanizowanych oraz jednostek specjalnych z nieujawnioną partią amunicji. W tym pierwszym przypadku trafią do nowych kompanii piechoty wyposażonych w 14 pojazdów.
Pierwszym znanym klientem zagranicznym na RPG-7 (USA) były peruwiańskie siły zbrojne. Broń została ujawniona w lipcu 2013 na defiladzie w Limie (Amerykańskie RPG-7 w Peru, 2013-08-02).
RPG-7 (USA) mają mniejszy zasięg, niż M67, choć Airtronic deklaruje, że pocisk z ich granatnika ma zasięg skuteczny 250-500 m, ale może trafić cel na dystansie 1000 m. Jednak ich masa jest o 10 kg mniejsza, tak samo każdy granat jest o 1,6 kg lżejszy. Oznacza to, że broń może być przenoszona i obsługiwana przez jednego żołnierza, a nie jak do tej pory dwóch.
Prototyp RPG-7 (USA) powstał w 2008, a pokazano go po raz pierwszy publicznie na SHOT Show w styczniu 2009. Broń opracowano na potrzeby amerykańskich jednostek specjalnych, operujących w Afganistanie. Rurę wyrzutni wykonano ze znacznie bardziej wytrzymałej, niż w oryginale stopu stali lufowej 4140/4150 o żywotności 1000 strzałów. Dzięki temu broni nie grozi przypadkowe rozerwanie lufy przy stosowaniu kiepskiej jakości ładunków miotających amunicji.
Wyrzutnię wyposażono w siedem uniwersalnych szyn montażowych, rozmieszczonych ze wszystkich stron. Można na nich zamocować dodatkowe wyposażenie: mechaniczne, optyczne i optoelektroniczne przyrządy celownicze, dodatkowy chwyt pistoletowy czy kolbę o regulowanej długości stopki rodem z karabinka M4.
W 2010 na AUSA pokazano dopracowaną odmianę amerykańskiego RPG-7, nazwaną Mk 777 z lufą wykonaną z cienkościennej stali w otulinie kompozytowej (AUSA – Mk 777, czyli amerykański RPG-7, 2010-10-27). Zmniejszyło to masę broni z 6,35 kg do 3,5 kg kosztem jednak ograniczenia żywotności do 250 strzałów. Mk 777 jest nieco dłuższy od RPG-7 (USA) mierzy 915 w miejscu 909 mm.
Airtronic powstał w 1991 jako przedsiębiorstwo skoncentrowane na mechanice precyzyjnej na potrzeby przemysłu lotniczego i medycznego. W 2003 rozpoczęła się produkcja części zamiennych do broni, a wkrótce 40-mm granatników jednostrzałowych M203, 12,7-mm wielkokalibrowych karabinów maszynowych M2HB i 40-mm granatników maszynowych Mk 19 Mod 3. W 2005 Airtronic wygrał kontrakt na dostawy magazynków do pistoletu M9. W rok później przyznano mu wszystkie trzy wieloletnie umowy na M203, zarówno dla armii amerykańskiej, jak i – w ramach FMS – dla sił zbrojnych zaprzyjaźnionych ze Stanami państw. Rząd amerykański podpisał z przedsiębiorstwem z Illinois kolejny kilkuletni kontrakt na dostarczanie jednorazowych granatników M203 w 2010.
Airtronic ma w swojej ofercie M203 w kilku odmianach M203A1/A2, mocowane na szynie uniwersalnej, model M203 EX pozwalający na stosowanie dłuższej amunicji, jak też wersje podwieszaną do karabinków AK/AKM. Wytwarza też swoje klony karabinków M4 i M16 (jako DMR), karabinki M5 z systemem gazowym z tłokiem (oryginalnie stworzone przez Sabre Defence), jak też 30-nabojowe magazynki standardu M16.
Swoje wyroby, oprócz Stanów Zjednoczonych, Airtronic dostarczył do Afganistanu, Australii, Bahrajnu, Ekwadoru, Indii, Iraku, Japonii, Jemenu, Kenii, Kolumbii, Libanu, Macedonii, Norwegii, Panamy i Ugandy. Przedsiębiorstwo nie jest świeżym graczem na rynku filipińskim. Obok części zamiennych do karabinów maszynowych i granatników sprzedało siłom zbrojnym i służbom mundurowym tego państwa m.in. granatniki M203 oraz karabinki M4 i DMR.