Specjalne komisje badają przyczyny katastrof dwóch śmigłowców, które rozbiły się w górach Ałtaju. W obu wypadkach najbardziej prawdopodobne są błędy pilotażowe.
Szczególnie wiele emocji wzbudza katastrofa śmigłowca Mi-171, który rozbił się w czasie polowania. Lecieli nim ważni urzędnicy federalni i lokalni (8 zabitych, 3 rannych w katastrofie Mi-171). Śmigłowiec (nr rej. 22463) należący do Gazpromawii był prawie nowy. Operator odebrał go w 2008. Śmigłowiec wylatał zaledwie 260 godzin.
Warunki, w których doszło do katastrofy rosyjscy lotnicy oceniają jako idealne - było mroźnie, słonecznie, a widzialność milion na milion. Śmigłowiec rozbił się wysoko w górach, prawie przy granicy z Mongolią. Początkowo podejrzewano, że katastrofę spowodowała zła jakość paliwa. Szybko jednak odrzucono tę ewentualność jako mało prawdopodobną - śmigłowiec latał bowiem bez problemów przez 4 godziny od ostatniego tankowanego.
Rozbity Mi-171 był wyposażony w nadajnik awaryjny AERM-406P, który powinien zacząć automatycznie wysyłać sygnały o położeniu poprzez łącze satelitarne po uderzeniu w zbocze. Niestety, urządzenie nie zadziałało. Inne środki łączności, którymi dysponowała załoga (telefony komórkowe, radiostacja krótkofalowa R855 Komar) miały zbyt mały zasięg, by przekazać informacje o katastrofie. Śmigłowiec odnaleziono dopiero dzięki sygnałom świetlnym zauważonym przez lokalnych myśliwych. By dotrzeć do wraku ratownicy musieli pokonać zaśnieżoną przełęcz na wysokości 3,5 km.
To nie pierwszy przypadek awarii AERM-406P. W 2007, gdy rozbił się Mi-8 po starcie z Komi, wraku szukano przez dwie doby. Dwóch pasażerów zamarzło wówczas w oczekiwaniu na pomoc.
Nadajnik awaryjny nie zadziałał także w wypadku rozbitego śmigłowca Mi-2 (Nikt nie przeżył katastrofy Mi-2). Także w tym wypadku chodziło o AERM-406P. Wrak znalazła jedna z naziemnych grup poszukiwawczych.