Niedawno mianowany minister obrony Serbii Nebojša Stefanović odwiedził 10 grudnia bazę lotniczą Batajnica, gdzie zapoznał się z postępami modernizacji samolotów rozpoznawczo-uderzeniowych SOKO J-22 Orao.
Obecnie Ratno Vazduhoplovstvo i Protivvazduhoplovna Odbrana (RV i PVO, wojska lotnicze i obrony powietrznej) mają na stanie 12 samolotów tego typu, wchodzących w skład 241. eskadry myśliwsko-bombowej, stacjonującej w bazie lotniczej Lađevci, w pobliżu Kraljeva w środkowej Serbii. Jednostka ta stale uskarża się na problemy logistyczne. Z tego powodu w stanie zdatnym do lotu znajduje się aktualnie nie więcej niż 7 Orao, w tym 3 dwumiejscowe rozpoznawcze NJ-22.
Minister Stefanović oświadczył, że za 2 lata wszystkie serbskie Orao zostaną zmodernizowane i ma nadzieję na uruchomienie seryjnej produkcji rodzimego kierowanego pocisku rakietowego powietrze-ziemia VRVZ-200 do końca 2021.
VRVZ-200 (Vođena Raketa Vazduh-Zemlja), z głowicą bojową o masie 50 kg i zasięgu obliczeniowym 40 km, został po raz pierwszy odpalony w grudniu 2017. Początkowo planowano, że wejście do służby w jednostkach RV i PVO w 2019.
Decyzja Serbii o modernizacji przestarzałych J-22 Orao wyraźnie sugeruje, że Belgrad postrzega to przedsięwzięcie jako przystępny sposób na znaczne polepszenie ich zdolności do precyzyjnych uderzeń na cele naziemnego, przy jednoczesnym zaangażowaniu krajowego przemysłu obronnego, który już zademonstrował swoje zdolności w zakresie integracji rodzimego uzbrojenia z nowoczesną zagraniczną awioniką (Orao z muzeum do służby , 2019-12-06).
Na podstawie informacji Igora Bożinovskiego