Jednym z ciekawszych elementów ujawnienia bazy Oghab-44 (Orzeł-44), do którego doszło 7 lutego 2023, była premiera nowego irańskiego pocisku manewrującego Asif. Irańczycy nie podali jednak – do czego zdążyli nas przyzwyczaić – jego charakterystyk. Uzbrojenie powietrze–ziemia ma odznaczać się dużą siłą rażenia i ma być przeznaczone do niszczenia pojazdów opancerzonych i budynków.
Nosicielami Asifów są bombowce Su-24MK służące w 27. Eskadrze Wojsk Lotniczych Islamskiej Republiki Iranu. Nie do końca znane jest jego pochodzenie, ale być może jest lotniczą wersją pocisku manewrującego ziemia–ziemia Huwajze. Nie jest znany nawet deklarowany zasięg nowo ujawnionego pocisku. Parametr protoplasty to 1350 km, a w przypadku Asifa możemy zaryzykować, że może on być nieco większy, ponieważ jest odpalany z wewnętrznego podkrzydłowego węzła uzbrojenia samolotu.
Zasięg zależny jest głównie od zastosowanego napędu, co do którego nie ma żadnych informacji, gdyż Irańczycy uniknęli jego demonstracji podczas nagrywania materiału propagandowego. Możliwe, że Asif jest napędzany silnikiem pochodzącym z pocisku Huwajze lub Soumar. Te ostatnie mają zamontowane irańskie kopie czeskich miniaturowych turboodrzutowych silników TJ-100 (lokalnie nazywają się Tolou-10).
Co ciekawe jest to prawdopodobnie pierwszy skrzydlaty pocisk powietrze–ziemia, który znalazł się w irańskim arsenale. Przed startem skrzydła schowane są we wnękach po bokach kadłuba. Pocisk Asif wyposażono w bezwładnościowy układ naprowadzania, ale istnieje prawdopodobieństwo, że wspierany jest układem nawigacji satelitarnej (Iran ujawnił podziemną bazę Orzeł-44, 2023-02-10).