W Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie zakończono budowę repliki samolotu RWD-8. Eksponat dołączy wkrótce do nowej wystawy stałej Z wiatrem i pod wiatr – lotnictwo cywilne, której otwarcie zaplanowano na 24 sierpnia 2025, podczas obchodów Święta Lotnictwa Polskiego.
Wykonana z dbałością o detale replika otrzymała typowe malowanie aeroklubowe i znaki rejestracyjne SP-ANY – RWD-8, który przed II wojną światową latał w Aeroklubie Krakowskim. Pomimo braku pełnej dokumentacji technicznej, samolot udało się zbudować dzięki zachowanym fotografiom, relacjom i niezwykłym umiejętnościom krakowskich specjalistów. Replika została wyposażona w oryginalny silnik PZInż. Junior, a kluczowe elementy, m.in. okapotowanie silnika, zostały wiernie odtworzone na podstawie pierwowzoru wypożyczonego z Muzeum Polskiej Techniki Wojskowej – Oddziału Muzeum Wojska Polskiego.
Samolot ma drewniane śmigło z metalowymi okuciami, wykonane ręcznie przez specjalistów z Działu Konserwacji Muzealiów MLP. Zrekonstruowane zostało również wnętrze kabiny z wiernie odwzorowanymi przyrządami pokładowymi.
RWD-8 to nie tylko symbol polskiej myśli technicznej i inżynierskiego kunsztu, ale także świadek dynamicznego rozwoju lotnictwa cywilnego i wojskowego w II Rzeczypospolitej. Górnopłat typu parasol został skonstruowany przez zespół inżynierów RWD (Rogalski, Wigura, Drzewiecki) jako odpowiedź na zapotrzebowanie Wojska Polskiego na samolot szkolny nowej generacji. Po serii prób RWD-8 wygrał konkurs i stał się podstawowym samolotem szkoleniowym polskich sił zbrojnych.
Produkowano go w dwóch głównych odmianach. RWD-8 DWL był wersją cywilną, wytwarzaną w Doświadczalnych Warsztatach Lotniczych (tę wersję reprezentuje krakowska replika), a RWD-8 PWS – wersją wojskową, produkowaną w Podlaskiej Wytwórni Samolotów. Warianty te różniły się konstrukcją kabin, podwoziem i szczegółami wyposażenia.
RWD-8 przystosowywano również do lotów nocnych (z reflektorem i oświetleniem pokładowym), szkoleń spadochronowych (z deską do skoków przy prawym boku kadłuba), holowania szybowców (z odpowiednim zaczepem) i lotów bez widoczności (z zakrywaną kabiną ucznia).
W latach 1933-1939 wyprodukowano ponad 600 samolotów, które służył nie tylko w Polsce, ale trafiły także do kilku państw europejskich i na Bliski Wschód. W wojnie obronnej 1939 RWD-8 używano jako lekki samolot łącznikowy i obserwacyjny, przystosowany do operowania z prowizorycznych lądowisk. Niestety, żaden oryginalny samolot nie przetrwał wojny (W MLP powstaje replika RWD-8, 2024-12-11, Prawie RWD-8 gotowy do lotu, 2020-09-23).
