Wczoraj na obrzeżach miasta Beer Szewa rozmieszczono baterię wyrzutni systemu Iron Dome, przeznaczoną do niszczenia pocisków artyleryjskich. Przedsięwzięcie ma charakter eksperymentalny.
System Iron Dome przeznaczony jest przede wszystkim do ochrony obiektów przed atakami z użyciem niekierowanych pocisków rakietowych kalibru 122 mm, pocisków moździerzowych kalibru 120 mm i pocisków artyleryjskich, a więc najbardziej prawdopodobnymi zagrożeniami ze strony sił Hamasu, operujących ze Strefy Gazy.
Iron Dome może być także wykorzystany do zwalczania statków powietrznych. Jego opracowanie zostało zainicjowane w styczniu 2008 na zlecenie ministerstwa obrony Izraela, korzystającego przy tym ze wsparcia USA (zobacz również: Dolary na Iron Dome).
W oficjalnym oświadczeniu Sił Obronnych Izraela, wskazano jednak, by miejscowa ludność nadal zachowywała się zgodnie w wcześniej ustalonymi normami, na wypadek ostrzału ze Strefy Gazy. System nie jest bowiem w pełni operacyjny, a rozmieszczenie ma charakter eksperymentalny. Poinformowano również, że testowe wyrzutnie będą kierowane w różne rejony południa kraju, w zależności od potrzeb operacyjnych.
Iron Dome jest mocno krytykowanym projektem. Jego przeciwnicy wskazują, że jeden pocisk systemu kosztuje kilkadziesiąt tys. USD. Co więcej, rozpoznanie wrogiego obiektu i odpalenie pocisku zajmuje ok. 15 sekund, a więc nie wystarcza na obronę miejscowości w bezpośredniej bliskości Strefy Gazy. Preferują oni systemy laserowe, rozwijane swego czasu wspólnie z Northrop Grummanem. Wysiłki te zakończyły się jednak niepowodzeniem, choć amerykański koncern twierdzi, że jest w stanie dostarczyć sprawne urządzenie w ciągu 2 lat.
W odpowiedzi producent Iron Dome, Rafael Advanced Defense Systems, wskazuje, że wszystkie dotychczasowe testy zakończyły się sukcesem, a obniżenie kosztów gwarantuje system kierowania ogniem, który rezygnuje w trybie automatycznym z przechwytywania wrogich obiektów, nie kierujących się na tereny zamieszkałe.