Indyjska Defence Research and Development Organisation (DRDO) poinformowała o przeprowadzeniu zakończonych niepowodzeniem testów ppk Nag (Kobra) przez wojska lądowe tego państwa.
Testy zostały przeprowadzone w ostatnich dniach na poligonie Mahajan koło Bikaner w Radżastanie. W ich trakcie odpalono 4 pociski Nag, z których tylko jeden zdołał dosięgnąć wyznaczonego celu. Przedstawiciel indyjskich sił zbrojnych i DRDO określili przeprowadzoną próbę jako jedynie połowiczy sukces. Oznacza to, że przed planowanym wprowadzeniem Nagów do służby, niezbędne będzie dokonanie prac modernizacyjnych, poprawiających przede wszystkim celność pocisków. W tym wypadku nieuniknione wydaje się przeprowadzenie dalszych testów.
W tym samym czasie co testy Nagów, realizowane były próby terenowe transportera Namica (Nag Missile Carrier). W przyszłości ma on być wykorzystywany jako niszczyciel czołgów wyposażony w ppk Nag. Konstrukcja jest zmodernizowaną wersją wozu Sarath (licencyjna odmiana BWP-2). Zamiast wierzy posiada kontener startowy z 8 pociskami i systemem obserwacyjno-celowniczym. Dodatkowe pociski przewożone są wewnątrz transportera.
Testy transportera zostały podzielona na dwie części: lądową i wodną, mającą sprawdzić jego zdolności amfibijne. Według obecnych na miejscu obserwatorów, Namica spełniła wszystkie wymagania wojskowych jeżeli chodzi o właściwości jezdne w terenie. Nie zdołała jednak osiągnąć zakładanych celów w wodzie, co może oznaczać, że podobnie jak ppk Nag, także i transporter będzie musiał zostać poddany dalszym pracom rozwojowym.
Konstrukcja Naga rozwijana jest od połowy lat 80. w ramach rządowego Integrated Guided Missile Development Program (w ramach tego programu powstały m.in. rakiety balistyczne Agni, Prithvi, Akash i Trishul). Od tego czasu indyjskie wojska lądowe przeprowadziły już ponad 50 próbnych odpaleń pocisków. W 2008 odbyły się finalne testy pocisków (Finalne testy ppk Nag, 2008-07-21). Niedługo potem siły zbrojne złożyły zamówienie na 443 pociski wraz z 13 transporterami Namica. Docelowo DRDO miała otrzymać zlecenie na dostawę ponad 4 tys. pocisków tego typu. Wobec niepowodzenia ostatnich testów i konieczności prowadzenia dalszych prac rozwojowych konstrukcji, realizacja tych planów może przesunąć się w czasie nawet o kilka lat.
DRDO prowadzi jednocześnie prace nad wersją śmigłowcową o zasięgu 8 km, określaną jako Helina (HELIcopter launched NAg). W planach jest także opracowanie w wersji ręcznego ppk, przenoszonego przez pojedynczego żołnierza, o zmniejszonej do 14 kg masie.
Obecnie podstawowymi ppk indyjskich wojsk lądowych są licencyjne Kornety i Milany (Indie kupują 4100 ppk Milan 2T, 2009-01-27). Od kilku lat Indie rozważają też możliwość nabycia amerykańskich pocisków Javelin. Do tej pory jedną z przeszkód był sprzeciw departamentu obrony USA, który pierwotnie miał zgadzać się jedynie na sprzedaż pocisków w ograniczonej ilości, znacznie poniżej oczekiwań New Delhi. W czasie swojej wizyty w Indiach w czerwcu br., Sekretarz Obrony, Leon Panetta, miał temu jednak zaprzeczyć. W przeszłości produkowane przez Lockheed Martin i Raytheona Javeliny rywalizowały z pociskami Spike izraelskiego Rafaela.