Według Korea Times, Lockheed Martin z F-35 może, jako pierwszy z trzech oferentów, odpaść z przetargu na 60 samolotów wielozadaniowych dla wojsk lotniczych Korei Południowej. Powodem jest przekroczenie budżetu przedsięwzięcia.
Trzecia faza zastępowania przestarzałych F-4 i F-5 wojsk lotniczych Republiki Korei dotyczy zakupu i wdrożenia do służby 60 nowoczesnych samolotów wielozadaniowych. W poprzednich dwóch postępowaniach przetargowych zwyciężył Boeing, który dostarczył już 61 z 60 zamówionych w 2002 i 2008 F-15K (dodatkowy stanowił rekompensatę za maszynę utraconą w katastrofie z 2006, Dostawy F-15K dla Korei, 2011-06-04). Obecnie o lukratywny kontrakt ubiegają się Boeing z F-15S (Stealth dla ubogich?, 2009-03-18, Licencja eksportowa na F-15 Silent Eagle, 2010-07-12), wspierany przez amerykański rząd Lockheed Martin z F-35 oraz europejski EADS z Eurofighterem.
Seul założył, że przeznaczy na zakup 8,3 bln wonów, (ok. 7,4 mld USD). Pierwsze doniesienia, dotyczące wstępnych ofert wskazują, że każdy z oferentów przekroczył tę wartość (Co dalej z koreańskim przetargiem?, 2013-07-12). Jednak nieoficjalne doniesienia wskazują, że w przypadku Eurofightera i F-15S sumy są większe nieznacznie – w odniesieniu do Amerykanów tylko o 3%. Oznacza to, że producenci będą prawdopodobnie w stanie spełnić wymagania użytkownika.
O wiele większy problem ma Lockheed Martin, który sprzedaje F-35 za pośrednictwem rządu w Waszyngtonie, w ramach FMS. Przedstawiciele USAF ujawnili, że wartość oferty wynosi między 10 a 12 bln wonów. Według informatorów Korea Times, trudno będzie znacząco zmniejszyć te kwoty, ze względu na stały wzrost kosztów programu JSF i ceny jednostkowej F-35 (223 mln USD za F-35, 2012-12-20).
Ostateczne decyzje w pierwszym etapie przetargu – w trakcie którego rozpatrywane jest spełnienie wymagań dotyczących kosztów – powinny zapaść między 12 a 16 sierpnia br. Można się wtedy spodziewać wyeliminowania Lockheed Martina. Alternatywą jest jednak zmiana zasad przetargu, jego podzielenie na mniejsze transze lub zwiększenie limitu cenowego. Możliwość zastosowania takich rozwiązań była nieoficjalnie awizowana od kilku miesięcy.