W jednym z zakładów rusznikarskich w Olsztynie powstał, czy też w zasadzie został złożony od podstaw, Janczar - karabin wyborowy przygotowany do strzelań precyzyjnych. Broń z założenia powinna pokonać standardowe lub tuningowane sztucery klasy varmint, nawet te z górnej półki cenowej.
Materiałem bazowym był zwykły, używany sztucer Mauser k98, z którego wykorzystano komorę zamkową, zamek i magazynek. Dla ułatwienia pracy (zwłaszcza w fazie przesuwu) zamek dopracowano drogą polerowania. Z uwagi na to, że bezpiecznik motylkowy jest najsłabszą stroną zamka, został on zastąpiony przesuwnym Recknagel, pracującym już wyłącznie w płaszczyźnie poziomej. Suwak bezpiecznika znajduje się z prawej strony zamka. Janczar może być wykonany także na bazie innych komór zamkowych, przy czym preferowany będzie system Remington 700, świetnie pasujący do broni wyborowej (w opcji także Winchester 70).
Komora zamkowa jest osadzona na żywicach epoksydowych. Pracochłonny bedding bardzo pozytywnie wpływa na skupienie. Broń pozbawiona jest mechanicznych przyrządów celowniczych, choć w konstrukcji przewidziano węzły pod celownik przeziernikowy wysokiej klasy. Na komorze zamkowej znajduje się długa szyna typu Weaver/Picatinny, ułatwiająca montaż wszelkiego typu celowników optycznych. Regulowany mechanizm spustowy charakteryzuje się oporem w zakresie 0,5-1 kg. Masa broni bez optyki i dwójnogu wynosi 7,9 kg.
Imponujące wrażenie robi najważniejszy element broni precyzyjnej - lufa. Zastosowano ciężką, głęboko ryflowaną, kutą na zimno lufę Lothara Walthera wykonaną ze stali nierdzewnej, o profilu big bull. Jej żywotność nie powinna być mniejsza niż 7-8 tysięcy strzałów. Średnica lufy jest stała na całej długości i wynosi 30 mm (sic!). Mimo znacznej średnicy i długości rzędu 760-810 mm (w zależności od kalibru) masa samej lufy nie jest nadmiernie wysoka, dzięki głębokiemu, 2,6-mm ryflowaniu przeprowadzonemu na znacznym 690-mm odcinku.(ciąg dalszy w numerze)
