US Navy (marynarka wojenna Stanów Zjednoczonych Ameryki) i Lockheed Martin opracowały metodę naprawy przekładni w układzie napędowym Littoral Combat Ship (LCS) typu Freedom. Jako pierwszy wyremontowany został USS Minneapolis-Saint Paul (LCS-21).
Kilkanaście miesięcy temu US Navy wstrzymała odbiory kolejnych okrętów typu Freedom z powodu ich niezadowalającej jakości. W ocenie US Navy w przekładni zastosowano nieodpowiednie łożyska, które nie wytrzymują obciążeń występujących w trakcie pływania z prędkością maksymalną. Dlatego na jednostki będące już w służbie nałożono ograniczenia maksymalnej dopuszczalnej prędkości (US Navy wstrzymuje odbiór LCS typu Freedom, 2021-01-21).
Problem wykryto w 2020, gdy na USS Detroit (LCS-7) i USS Little Rock (LCS-9) doszło do poważnych awarii zespołu napędowego w trakcie marszu z maksymalną prędkością 40 w. Dostawcą przekładni jest niemieckie przedsiębiorstwo RENK, które w ramach rozwiązywania problemu wprowadziło w nich zmiany konstrukcyjne. Opracowanie metody naprawy było skomplikowane, ponieważ wymagało nie tylko przekonstruowania samej przekładni, ale przede wszystkim zapewnienia jak najprostszego sposobu dostępu do niej w przedziale napędowym. Z tego powodu konieczne było zdemontowanie dużej części innego wyposażenia w bardzo ograniczonej przestrzeni.
Naprawa USS Minneapolis-Saint Paul zajęła około 6 miesięcy. Obecnie prace naprawcze przechodzi USS Cooperstown (LCS-23) i powinny one potrwać do 5 miesięcy. Dowództwo US Navy ma nadzieję, że wraz z nabieraniem doświadczenia, naprawy kolejnych okrętów będą postępowały coraz szybciej. Ponadto naprawy trzeba będzie wykonać także w LCS-25, LCS-27 i LCS-29, które nadal są w budowie. Natomiast budowa LCS-31 jest na tak wczesnym etapie, że uda się wprowadzić zmiany konstrukcyjne bez nadmiernej ingerencji w już zbudowane elementy (Wodowanie i chrzest LCS 27, 2021-08-10).
Nie wiadomo ile potrwa i ile będzie kosztować wymiana przekładni we wszystkich okrętach służących w linii. Będzie to zależało od dostępnego budżetu oraz uzgodnień między marynarką wojenną i Lockheed Martinem w sprawie podziału kosztów za wykonane prace. Odpowiedzialny za ten projekt kadm. Casey Moton nie chciał ujawnić konkretnych kwot i powiedział jedynie, że ze względu na warunki zawarte we wcześniejszych umowach, koszty napraw będą najprawdopodobniej dzielone pół na pół pomiędzy wykonawcę i budżet państwa.