US Army zleciła BAE Systems dostawę kolejnej partii 155-mm armatohaubic samobieżnych M109A7 wraz z wozami amunicyjnymi M992A3. Kontrakt o wartości 493 mln USD (ok. 1,9 mld PLN) pozwoli kontynuować ich produkcję. Dostawy mają zostać zrealizowane między sierpniem 2025 a lipcem 2026.
Pierwsze M109A7 weszły do uzbrojenia w 2015, natomiast pełnoskalowa produkcja rozpoczęła się w 2020. Wraz z ogłoszonym właśnie kontraktem łączna wartość zamówionych armatohaubic tego typu to niemal 3 mld USD. Początkowo US Army zamierzała posiadać 580 armatohaubic M109A7, ale z w 2019 potrzeby zwiększono do nawet 689 takich systemów..
M109A7 stają się podstawowym środkiem ogniowym Pancernych Brygadowych Zespołów Bojowych US Army (ABCT, Armored Brigade Combat Team) zastępując starsze M109A6 Paladin wdrożone w 1994. 18 armatohaubic wchodzi w skład batalionu artylerii ABCT. W porównaniu do poprzedniczki M109A7 wyróżnia się głównie zastosowaniem nowego podwozia wywodzącego się z wozów AMPV. Mają też nowe wyposażenie elektroniczne i układ zasilania. Modernizacja artylerii ma pozwolić na eksploatację armatohaubic do 2050 (USA kupują kolejne M109A7, 2023-02-16).
Fiaskiem natomiast skończył się program poszukiwania następcy systemów rodziny M109. Rozwijana w ramach programu ERCA armatohaubica XM1299 borykała się ze zbyt szybkim zużyciem lufy. System ten miał rozwiązać największe bolączki M109, czyli niezadowalającą donośność (dzięki zastosowaniu lufy o długości 58 kalibrów) i szybkostrzelność (dzięki zastosowaniu automatu ładowania).
Teraz US Army poszukuje bardziej konwencjonalnego systemu artyleryjskiego. Jedną z rozważanych propozycji jest M109 z nowym działem z lufą o długości 52 kalibrów. Wciąż jednak kontynuowane są prace nad nową generacją amunicji artyleryjskiej (US Army rezygnuje z ERCA, 2024-03-12).