Prezes OAK poinformował o możliwości zakończenia produkcji samolotów marki Tu. Powodem jest jej nieopłacalność wobec niewielkich zamówień.
Według prezesa OAK (Obiedinnenaja awiastroitielnaja korporacja), Aleksieja Fiodorowa, decyzja dotycząca utrzymania produkcji samolotów Tu ma zostać podjęta do marca 2011. Data ta wiąże się z planowanym terminem publicznej emisji akcji kompanii finansowej Iliuszin Finans (IFK), wchodzącej w skład OAK. Samoloty pasażerskie Tupolewa stanowią ważną część portfela zamówień spółki.
Upublicznienie akcji IFK było planowane na wiosnę 2011 na giełdzie w Hong Kongu. Informował o tym prezes kompanii, Aleksandr Rubcow. Planowano sprzedaż 16% akcji IFK. Dziś wiadomo, że wobec problemów z samolotami Tu utrzymanie terminu jest mało prawdopodobne.
IFK istnieje od 11 lat. Kompania finansuje dostawy (leasing) praktycznie wszystkich samolotów pasażerskich produkowanych przez OAK. Jest też głównym odbiorcą ukraińskich An-148.
Kluczowym dla losów marki Tu będzie decyzja dotycząca produkcji samolotów rodziny Tu-204/214. Po rezygnacji z zamówienia Tu-124SM przez pierwszego potencjalnego odbiorcę - Iran (USA blokują Tu-204 dla Iranu, 2010-06-10), sytuacja stała się krytyczna. Niejasne są bowiem zamiary kolejnego odbiorcy - linii Atlant-Sojuz (Rezygnacja z Tu-204SM, 2010-09-27). Losy kontraktu na 10 Tu-204SM z opcją na 5 kolejnych zależą od wsparcia finansowego władz Moskwy. Te zaś niedawno uległy prawie całkowitej wymianie, po zdymisjonowaniu mera Łużkowa. Inny chętny na Tu-204SM - linie Red Wings, do tej pory nie określiły jasno swego stanowiska. Nieoficjalnie wiadomo, że rozmowy IFK i Red Wings dotyczą zakupu 40-44 Tu-204SM.
Dotąd wyprodukowano ok. 50 Tu-204 i 15 Tu-214. Ich eksploatacja przysparza wiele kłopotów (Kłopoty z jakością Tu-204, 2009-09-25). Do tej pory OAK sprzedawała Tu-204 ze stratą. Teraz ta polityka uległa zmianie. Podniesienie cen zmieniło sytuację rynkową samolotu, który stał się niewiele tańszy od zachodnich odpowiedników. O wysokiej cenie stanowi zarówno mała wydajność rosyjskich pracowników, jak i relatywnie wysoka cena sprowadzanego z Zachodu wyposażenia. Rosyjskie linie są gotowe zapłacić za Tu-204SM nie więcej niż 730-750 mln rubli. Tymczasem OAK chce aż 1,3 mld rubli.
Tu-204SM, oparty na konstrukcji Tu-204-100E, który ma być od niego lżejszy, lepiej wyposażony i 10-12% bardziej ekonomiczny, nie jest jeszcze certyfikowany. Nie rozpoczęto jeszcze nawet prób w locie prototypu. Na rozwój Tu-204MS OAK przeznaczyła w 2006 ok. 5 mld rubli. Na razie bez efektu.
Tu-204SM miał być produkowany do czasu wejścia do produkcji seryjnej samolotów MS-21, konkurując z Airbusami A320/321. Zakończenie certyfikacji utrudnia niedawne rozwiązanie biur konstrukcyjnych Tupolewa i Iliuszyna przez OAK. W zakładach Awiastar-SP w Ulianowsku w różnych fazach produkcji znajduje się 5 Tu-204SM. Zakończenie programu Tu-204 może doprowadzić do upadku tej wytwórni.
Lepiej radzi sobie wytwórnia w Kazaniu. Tam 2 Tu-214 kupiła administracja FR (Prezydenckie Tu-214, 2009-06-03). Pierwszym z dostarczonych samolotów, wyposażonych w specjalne systemy łączności i zabezpieczenia, prezydent Dmitrij Miedwiediew poleciał już do Tatarstanu. Bort nomier adin (samolot nr 1) został już skrytykowany przez członków delegacji, jako niedostatecznie wyposażony i zbyt głośny. Hałas silników utrudnia prowadzenie rozmów w jego wnętrzu. Drugi Tu-214 dla prezydenta FR ma zostać dostarczony przez KAPO w przyszłym roku.
Prezydent Miedwiediew ma do dyspozycji jeszcze dwa samoloty Ił-96M do lotów na dalekie trasy (Ostatni, prezydencki Ił-96, 2009-04-22) i francuskiego Falcona - do dalekich lotów z mniejszymi delegacjami. Wszystkie te samoloty są wyposażone w systemy łączności i dowodzenia. W czerwcu KAPO przekazało administracji prezydenta 2 samoloty-retranslatory Tu-214. Służą one do zwiększenia zasięgu systemów samolotu z prezydentem na pokładzie. 12 maja oblatano Tu-214PU (Punkt Uprawlienia, punkt dowodzenia). Dzięki dodatkowym zbiornikom paliwa jego zasięg wynosi 10500 km.