Rosyjskie strzelby samopowtarzalne trafiły do policji nie tylko w Stanach, ale i w innych krajach. Francuscy antyterroryści używali ich w czasie szturmu na mieszkanie Mohameda Meraha.
Pod koniec stycznia 2012 Iżmasz - znany rosyjski producent broni strzeleckiej, przede wszystkim karabinków AK i ich odmian - pochwalił się podpisaniem kontraktu na dostawy strzelb gładkolufowych Sajga-12 do nieujawnionych odbiorców policyjnych w Stanach Zjednoczonych (Sajga-12 dla amerykańskiej policji, 2012-01-31). Nie są to jednak jedyne rosyjskie konstrukcje tego typu, które trafiły do rąk funkcjonariuszy oddziałów policji na świecie.
Można się było o tym przekonać obserwując szturm francuskich antyterrorystów z jednostki RAID na mieszkanie Mohameda Meraha. Dokonał on wcześniej zamachu na 3 francuskich spadochroniarzy: 11 marca w Tuluzie na starszego sierżanta z 1er Regiment du Train Parachutiste i 15 marca w Montauban kaprala i szeregowego z 17e Regiment de Genie Parachutiste. 19 marca w Tuluzie przed żydowską szkołą zastrzelił 3 dzieci i nauczyciela. Zamachowiec został otoczony w swoim mieszkaniu, które przez ponad 40 godzin, od 21 do 22 marca, było oblężone przez policję. Po zakończeniu szturmu, pojawiły się zdjęcia francuskich antyterrorystów uzbrojonych m.in. w rosyjskie strzelby samopowtarzalne Wiepr-12.
Wiepr-12 produkowany jest od 2006 przez Wiatsko-Polański Maszinostroitielnyj Zawod (WPMZ) Mołot. Jest to broń wzorowana na strzelbie Sajga-12K Isp. 30 z Iżmaszu, jednak nieco zmodyfikowana i dostosowana do linii produkcyjnych zakładu z Wiatskich Polan. Od kilku lat, wraz z bronią myśliwską wytwarzaną przez WPMZ Mołot, dostarczana jest na rynek cywilny, bez rozgłosu trafiła także do europejskich jednostek antyterrorystycznych policji.
Zakład z Wiatskich Polanach wytwarza swoją samopowtarzalną strzelbę gładkolufową kalibru 12 wykorzystując linie produkcyjne karabinków maszynowych RPK-74M. Choć Wiepr-12 jest o 20% droższy od Sajgi-12K, to ma kilka przewag na strzelbą z Iżewska. Standardowo został wyposażony w zatrzask suwadła. blokujący zespół ruchomy w tylnym położeniu po wystrzeleniu całej amunicji z magazynka. Przycisk zwalniania suwadła znajduje się zaraz obok spustu, po prawej stronie, blisko tylnej części kabłąka spustowego.
Broń z Wiatskich Polan jest nieco bardziej ergonomiczna, niż Sajga-12. Można ją odbezpieczyć nie tylko za pomocą charakterystycznej skrzydełkowej dźwigni rodem z AK, ale i mniejszych skrzydełek, obsługiwanych za pomocą kciuka dłoni na chwycie, ulokowanych po obu stronach komory zamkowej.
Wiepr-12 góruje nad standardową Sajgą-12 sposobem wymiany magazynka, choć podobny zastosowano w nowych modelach z Iżewska: Sajga-12K Isp. 030/030-1/031/043/044 i Sajga-12S EXP-10 Isp. 040. Typowa strzelba samopowtarzalna z Iżmaszu ma gniazdo magazynka podobne do karabinka AK. Jest to po prostu duży otwór w dolnej części komory zamkowej, w którym magazynek wpinany jest po łuku. W strzelbie Wiepr-12, jak i późniejszych modelach Sajg-12K/S, gniazdo magazynka ma postać wysuniętego z komory zamkowej pudełka, do którego magazynek wpinany jest po wsunięciu. Znacznie przyśpiesza i ułatwia to jego wymianę. Standardowy magazynek do strzelby Wiepr-12 mieści 8 lub 10 nabojów 12/76 plus dodatkowy w komorze.
Obok francuskich antyterrorystów, korzystających z standardowego modelu Wiepr-12E, rosyjskiej strzelby samopowtarzalnej używają także oddziały antyterrorystyczne SEK (Spezialeinsatzkommandos) z Niemiec, odpowiedniki polskich SPAP-ów. Prawo niemieckie zabrania jednak stosowania tej broni przeciwko celom żywym. Stąd służy ona antyterrorystom z Republiki Federalnej tylko do niszczenia celów technicznych, głównie odstrzeliwania zawiasów i zamków w drzwiach.