Filipińskie bazy dla USA i Japonii?

USAF opuściły prezentowaną na zdjęciu Clark Air Base na początku lat 1990. Obecnie instalacja pozostaje własnością władz Filipin i jest użytkowana jako cywilny port lotniczy Clark International Airport oraz baza wojsk lotniczych tego państwa. Ponowne jej udostępnienie siłom zbrojnym USA wymagać będzie, podobnie jak w przypadku U.S. Naval Base Subic Bay, częściowej przebudowy. Manila zdołała już jednak wygospodarować odpowiednie środki finansowe na ten cel / Zdjęcie: Departament Obrony USA

Plany zostały ogłoszone wczoraj przez Sekretarza Obrony Filipin, Voltaire Gazmina. Według jego stanowiska, w najbliższej przyszłości Manila zamierza zwiększyć dostęp USA do swoich instalacji wojskowych. Chodzi przede wszystkim o bazy użytkowane obecnie przez filipińską marynarkę wojenną oraz wojska lotnicze.

W planach Minili jest też częściowa przebudowa dawnych instalacji wojskowych USA: Clark Air Base i U.S. Naval Base Subic Bay. W latach zimnej wojny gościł one na swym terytorium tysiące amerykańskich żołnierzy. Do ich opuszczenia przez Amerykanów doszło w latach 1990. na skutek rosnącego niezadowolenia filipińskiej ulicy oraz zmian w konstytucji, która zakazuje obecnie Filipińczykom stałego goszczenia na swym terytorium wojsk obcych państw. Z tego względu według komentujących całą sprawę lokalnych mediów, w grę wchodzić będzie raczej czasowe udostępnianie baz siłom zbrojnym wspomnianych państw niż ich stałe goszczenie.

Według Gazmina, możliwość większego udostępnienia filipińskich baz wojskowych mogłaby w przyszłości dotyczyć także Japonii. Obydwa państwa łączy w ostatnich latach rosnąca współpraca polityczno-wojskowa (Japonia planuje donację dla Filipin, 2013-02-12). Ponadto, zarówno Manila, jak i Tokio odczuwają również to samo zagrożenie ze strony ChRL, zwłaszcza wobec toczonym z tym państwem sporów terytorialnych na wodach Morza Południowo- i Wschodniochińskiego (Zaostrza się sytuacja na Morzu Południowochińskim, 2012-12-06, Tajemniczy OP u wybrzeży Japonii, 2013-05-20).

Z tego względu w ocenie ekspertów to właśnie problem chiński stał się powodem, dla którego Manila zamierza w większym niż do tej pory stopniu udostępnić swe bazy wojskowe regionalnym sojusznikom. Warto dodać, że ewentualna realizacja tych planów będzie stanowić przyczynek do zacieśnienia amerykańsko-filipińskich relacji wojskowych.

Przejawiają się one m.in. przez wspólne ćwiczenia wojskowe (Prowokacyjne gry wojenne na Pacyfiku, 2013-06-27) oraz sprzedaż amerykańskiego uzbrojenia filipińskim siłom zbrojnym (Filipiny rezygnują z Maestrale, 2013-02-25). W przeszłości Filipiny zezwoliły USA na wykonywanie lotów rozpoznawczych nad terytorium kraju przy użyciu bezzałogowych statków latających (Jeszcze o wyłowionym bsl, 2013-01-08).

 Często dochodzi również do kurtuazyjnych wizyt amerykańskich okrętów w filipińskich portach wojennych. Warto przypomnieć, że jedna z nich zakończyła się wypadkiem, którego skutki mogły zagrozić pozytywnym relacjom Waszyngtonu i Manili (Koniec śledztwa w sprawie USS Guardian, 2013-06-21).

Trzeba podkreślić, że plany udostępnienia filipińskich baz dla USA i Japonii wpisują się w zjawisko rosnącej współpracy polityczno-wojskowej wielu państw Pacyfiku w odpowiedzi na zagrożenie ze strony ChRL (Kolejne testy Liaoning, 2013-04-29, Wzrost budżetu obronnego ChRL o 10,7% , 2013-03-05).  Przejawia się ona m.in. poprzez apel członków Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN) do Japonii, wzywający Tokio do zwiększenia swych wydatków obronnych (Japonia z ASEAN przeciwko ChRL, 2013-03-13, Abe wzywa do zbrojeń, 2013-06-13), czy zawarte przed kilkoma tygodniami japońsko-indyjskie porozumienie o realizowaniu cyklicznych morskich ćwiczeń wojskowych (Indyjsko-japońskie manewry morskie, 2013-05-27).