Po kilku miesiącach operacji nad Libią niektóre wojska lotnicze sił sojuszniczych zdecydowały się na ujawnienie pewnych szczegółów, dotyczących wykonywanych przez nie misji. Oczywiście kompletne informacje są ściśle strzeżone przez służby wywiadowcze i kontrwywiadowcze, jednak udostępnione oficjalnie wiadomości pozwalają przybliżyć naszym Czytelnikom specyfikę działań lotnictwa w warunkach bojowych nad Libią.
Gwoli ścisłości należy przypomnieć, że od 25 marca komendę nad całością działań związanych z utworzeniem strefy zakazu lotów nad Libią przejęło NATO, nadając im kryptonim Unified Protector. Natomiast zgodnie z nomenklaturą amerykańską noszą one nazwę Odyssey Dawn. Brytyjczycy oznaczyli je jako operacja Ellamy, Francuzi - Harmattan, Kanadyjczycy - Mobile, a Szwedzi Unified Protector - Karakal.
Operacja Harmatan jest kolejnym sprawdzianem możliwości najnowocześniejszego francuskiego samolotu wielozadaniowego - Dassault Rafale w wersji lądowej i pokładowej. Jak wiadomo, Francuzi uderzyli na Libię jako pierwsi. Od 21 marca komponent Armee de l'Air (francuskich wojsk lotniczych) wyznaczony do działań nad Libią przeniósł się z St. Dizier do bazy Solenzara na Korsyce, która została przechrzczona na Rafaletown.
Do wykonywania misji każdy z ośmiu stacjonujących tu Rafale B/C wyrusza uzbrojony w cztery kierowane pociski rakietowe powietrze-powietrze Mica, trzy lub sześć 250-kg bomb kierowanych Sagem SBU-38 AASM (Armement Air-Sol Modulaire) Hammer, zasobnik celowniczy Thales Damocles lub zasobnik rozpoznawczy Reco NG (znany także pod nazwą AREOS) i dwa dodatkowe zbiorniki paliwa o pojemności 2000 dm3 każdy. Początkowo źródła francuskie podawały, że Rafale były wyposażane różnie, zależnie od przewidzianych zadań. Samoloty przeznaczone do obrony powietrznej przenosiły 6 kpr p-p Mica EM/IR i 3 zbiorniki paliwa o pojemności 1250 dm3 każdy, egzemplarze wyznaczone do zadań rozpoznawczych - 6 kpr Mica EM/IR, zasobnik Reco-NG i 2 zbiorniki po 2000 dm3, a samoloty używane do bezpośredniego wsparcia lotniczego (CAS) - 2 kpr Mica IR, 4 bomby AASM i 2 zbiorniki 2000 dm3. Co ciekawe, bomby AASM były preferowanym rodzajem uzbrojenia podczas misji w rejonie stacjonowania nieprzyjacielskich środków obrony powietrznej (OP). Francuzi uważają, że są one skuteczniejsze niż naprowadzane laserowo GBU-12 Paveway II i zapewniają większe bezpieczeństwo nosicielowi. W przypadku konieczności wykonania natychmiastowego uderzenia współrzędne celu są podawane przez czujniki OSF lub zasobnik Damocles, dzięki któremu można także określić kąt szybowania bomby względem celu. Nie musimy wykonywać manewrów, aby znaleźć się bliżej celu, dzięki czemu oszczędzamy w ten sposób paliwo, tak ważne podczas misji bojowych - podkreślają francuscy piloci.
