Austria jest jednym z nielicznych w świecie państw zachowujących neutralność militarną. Kraj ten nie jest członkiem żadnego sojuszu wojskowego, a jego siły zbrojne szkolone są wyłącznie do celu obrony ojczystych granic. Z powodu strategicznego położenia w środku Europy jednym z głównych zadań, jakie spoczywają na österreichische Luftstreitkräfte (austriackich wojskach lotniczych) jest obrona przestrzeni powietrznej państwa.
System obrony przestrzeni powietrznej Austrii, zwany Goldhaube (nazwa tradycyjnego kobiecego nakrycia głowy), składa się z trzech elementów - samolotów przechwytujących, stacji radiolokacyjnych i wojsk przeciwlotniczych. Niestety, ukształtowanie terenu Austrii, której 2/3 powierzchni zajmują góry, powoduje, że nie można objąć jej całkowicie dozorem radarowym.
Najważniejszym ogniwem Goldhaube są trzy radary trójwspółrzędnościowe dalekiego zasięgu (ok. 500 km) Selex RAT-31DL, umieszczone w stacjach Kolmansberg, Speikkogel i Steinmandl, znajdujących się na szczytach gór o tych samych nazwach. Dodatkowo na dwóch pierwszych posterunkach znajdują się także centra kontroli ruchu lotniczego i dowodzenia operacjami bojowymi. Radary zasilane są energią słoneczną, dzięki czemu ich eksploatacja jest mniej kosztowna i bardziej przyjazna środowisku. Co ciekawe, technicy zajmujący się obsługą tych stacji są doskonałymi alpinistami.
