W dniu 12 grudnia 2012 roku, po długiej i ciężkiej chorobie zmarł inżynier Kazimierz Szumielewicz. Długoletni pracownik Polskich Linii Lotniczych LOT. Zajmował wiele odpowiedzialnych stanowisk… Tyle można wyczytać z krótkiego prasowego nekrologu. To stanowczo zbyt mało, przybliżmy zatem sylwetkę i dokonania Pana Kazimierza Szumielewicza. Zasłużył on bowiem nie tylko na skromny biogram, ale ma już zapewnione stałe miejsce w historii lotnictwa polskiego. Kim był Kazimierz Szumielewicz? Najkrótszą odpowiedzią będzie stwierdzenie, iż był to człowiek niezwykły.
Kazimierz Łukasz Szumielewicz chciał zostać lotnikiem. Jeszcze podczas nauki w szkole średniej podjął starania o uzyskanie przydziału do szkoły szybowcowej w pobliskim Polichnie. Na przeszkodzie stanął mu… życiorys, i to nie własny, ale ojca, którego wojenna przynależność do AK i konspiracyjna aktywność była w Kielcach dobrze znana, także ówczesnym budowniczym i obrońcom czystego socjalizmu. Ich zdaniem syn akowca nie powinien szkolić się w pilotażu. Aby kontynuować naukę i zbliżyć się do wymarzonego lotnictwa, wybrał młody Kazimierz studia na Wydziale Lotniczym Politechniki Wrocławskiej, gdzie nad kształceniem przyszłych inżynierów lotnictwa czuwał jeden z najznakomitszych przedwojennych konstruktorów lotniczych inż. Jerzy Teisseyre. Latem 1951 zdał egzaminy wstępne i przyjęty został na I rok studiów. Za wyborem Wrocławia przemawiało także istnienie na tamtejszej politechnice Akademickiej Sekcji Lotniczej, w ramach której prowadzono między innymi teoretyczne i praktyczne szkolenia lotnicze.
Po dwóch latach nauki, będąc po czwartym semestrze siedmiosemestralnego cyklu kształcenia inżynierskiego, dowiedział się, iż decyzją ministra szkolnictwa wyższego (Adama Rapackiego) wrocławski wydział lotniczy zostaje zlikwidowany, a jego studenci mają możliwość wyboru: przeniesienie na Wydział Mechaniczny Politechniki Wrocławskiej lub na Wydział Budowy Okrętów Politechniki Gdańskiej. Chcącym kontynuować studia na kierunku lotniczym zaproponowano przeniesienie do Warszawy na Wydział Lotniczy Politechniki Warszawskiej. Z tej ostatniej możliwości skorzystał Kazimierz Szumielewicz. W październiku 1953 przeniósł się do Warszawy i kontynuował naukę na Wydziale Lotniczym. W roku akademickim 1954–1955 otrzymał roczny urlop dziekański i podjął pracę w warszawskiej Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego nr 4 na Okęciu. Studia ukończył w 1956, uzyskując tytuł inżyniera lotniczego o specjalności budowa samolotów. Otrzymał, jak wszyscy ówcześni absolwenci szkół wyższych, nakaz pracy. Skierowano go do Polskich Linii Lotniczych LOT.
